15- میتسوبیشی ASX (اوت‌لندر اسپرت)

ASX را می‌توان خودرویی جذاب در میان رقبای خود دانست. میتسوبیشی از پیشرانه‌ی 2 لیتری به توان 148 اسب بخار به صورت استاندارد و نمونه‌ی 2.4 لیتری 168 اسب بخاری به صورت سفارشی بهره برده است. جعبه‌دنده‌ی 5 سرعته‌ی دستی در کنار نمونه‌ی سفارشی خودکار با ضرایب متغیر نیز وظیفه‌ی انتقال قدرت را بر عهده دارد. خریداران می‌توانند با پرداخت هزینه‌ی افزوده از سیستم چهارچرخ محرک در ASX بهره ببرند.میتسوبیشی کراس‌اوور خود را با گارانتی 10 ساله‌ی سیستم انتقال قدرت به فروش می‌رساند. با این حال ASX به دلیل عقب بودن از رقبای خود در زمینه‌ی سیستم‌های پیشرفته‌ی به کار رفته و ظاهر تا حدودی پا به سن گذاشته در کنار پیشرانه‌ی ضعیف، در انتهای لیست ما قرار گرفته است.

14- جی‌ام‌سی ترِین

همانطور که از جی‌ام‌سی انتظار می‌رفت، تِرِین (Terrain) از کابین راحت و جاداری بهره می‌برد. و همانطور مجددا که از جی‌ام‌سی انتظار می‌رود، کراس‌اوور تِرین از مصرف سوخت بالا، ترمز‌‌های ضعیف و فرمان‌پذیری نامناسب رنج می‌برد. می‌توانید این خودرو را با پیشرانه‌های 2.4 و 3.6 لیتری به توان 182 و 301 اسب بخار، تهیه کنید و هم‌چنین با پرداخت هزینه‌ی بیشتر از سیستم چهارچرخ محرک نیز بهره ببرید. با وجود این که بدهنه‌ی جعبه‌ای و عضلانی ترین، تشریفات طراحی رقبای آسیایی و به ویژه‌ کره‌ای خود را ندارد، اما به این خودرو ظاهری همانند شاسی‌بلند‌های فول سایز را داده است. مشکل اصلی تِرین، وزن سنگین و پیشرانه‌های پرمصرف آن است. بد نیست بدانید که فروش مدل بهبود یافته‌ی این خودرو نیز به زودی آغاز خواهد شد.

13- شورولت ایکوناکس

ایکوناکس نیز همانند عموزاده‌های خود در سایز تولید‌کننده‌های آمریکایی، از فضای جادار و امکانات رفاهی زیادی بهره می‌برد. اما ظاهر نه چندان جذاب این خودرو حرفی در برابر رقبای خود ندارد. پیشرانه‌های به کار رفته در ایکوناکس همان نمونه‌های 182 و 301 اسب بخاری جی‌ام‌سی تِرین است که مصرف سوخت بالایی را به مالک تحمیل می‌کنند. جعبه‌دنده‌ی 6 سرعته‌ی خودکار در این خودرو وظیفه‌ی انتقال قدرت به چهار چرخ را بر عهده دارد. سیستم‌ ایمنی هشدار موانع روبروی خودرو، سیستم کمکی پارک و قابلیت اتصال به شبکه‌ی 4G‌ تعبیه شده در ایکوناکس بسیار کاربردی هستند. اما فقدان سایر نمونه‌های به کار رفته در رقبای این خودرو، باعث قرارگیری ایکوناکس در رده‌های انتهایی جدول شده است. قیمت پایین‌تر ایکوناکس نسبت به تِرین، دلیل قرارگیری این‌ خودرو بالاتر از پسرعموی خود است.

12- نیسان رُگ

ظاهر رُگ شما را به تجربه ی رانندگی جذاب با این خودرو، فریب خواهد داد. اما کیفیت و لذت سواری رُگ برتری خاصی نسبت به رقبای خود ندارد. نیسان در کراس‌اوور خود از پیشرانه‌ی 2.5 لیتری و جعبه‌دنده‌ی خودکار ضرایب متغیر استفاده کرده است. این خودرو نیز همانند سایر رقبای خود قابلیت رانش توسط هر دومحور را دارد. رُگ به واسطه‌ی سیستم تعلیق بهینه‌، سواری راحتی را برای سرنشینان به ارمغان می‌آورد؛ اما سیستم فرمان این خودرو بازخورد خوبی از جاده را منتقل نمی‌کند. مکان کافی برای 7 سرنشنین، نقطه‌ی قوت کابین رُگ به حساب می‌آید. با وجود بهینه‌سازی‌های صورت گرفته روی این خودرو در سال 2014، نیسان رُگ توانایی حرکتی در حد و اندازه‌ی رقبای صدر این لیست را ندارد. 

11- هیوندای توسان

توسان به واسطه‌ی فضای جادار برای سرنشینان عقب، امکانات مناسب کابین و سیستم تعلیق مناسب، سواری راحتی را برای سرنشینان به ارمغان می‌آورد. اما فضای اندک بار و نقاط کور زیاد، مانع از قرارگیری این خودرو در رده های بالایی این لیست شده است. هیوندای پیشرانه‌ی 2 لیتری 164 اسب بخاری و نمونه‌ی قابل سفارش 2.4 لیتری 182 اسب بخاری (پیشرانه‌ی به کار رفته در توسان‌های داخل ایران) را در کراس‌اوور خود تعبیه کرده است. جعبه‌دنده‌ی خودکار 6 سرعته‌ نیز وظیفه‌ی انتقال قدرت به چرخ‌های جلو یا در نمونه‌های گران‌تر، به چهار چرخ را بر عهده دارد. فروش نسل جدید توسان به زودی آغاز خواهد شد. هیوندای قول افزایش توانایی‌های حرکتی را در این خودرو را به علاقه‌مندان داده است. اگر صحت این گفته تایید شود، نسل جدید این خودرو با ظاهر زیبای خود توانایی حضور در رده‌های بالای لیست برترین‌ها را دارد. 

10- کیا اسپورتیج

اسپورتیج با ترکیب پیشرانه‌ی توانمند قصد در ارائه‌ی تجربه‌ی رانندگی متناسب با نامش را دارد. کیا در این خودرو دو پیشرانه‌ی 2.4 لیتری 182 اسب بخاری برای حالت استاندارد و 2 لیتری توربو به توان 260 اسب بخار برای نمونه‌‌ی اسپرت، تعبیه کرده است. جعبه‌ دنده‌ی 6 سرعته‌ی خودکار نیز وظیفه‌ی انتقال قدرت را بر عهده دارد. با پرداخت هزینه‌ی افزوده می‌توانید از سیستم چهارچرخ محرک در اسپورتیج بهره ببرید تا توانایی بیشتری در عبور از ناهمواری‌ها و مسیر‌های صعب‌العبور داشته باشید. یکی از ضعف‌های اصلی اسپورتیج، از بین رفتن بخشی از توانایی سیستم تعلیق این خودرو پس از استفاده‌ی میان مدت است. کابین اسپورتیج نیز از کیفیت پایین‌تری نسبت به رقبای موجود در این رده بهره می‌برد. لازم به ذکر است نسل جدید این خودرو نیز معرفی شده و به زودی به فروش خواهد رسید.

9- سوبارو اوت‌بَک

سوبارو اوت‌بک در نسل جدید خود از کابین جادارترین بهره می‌برد. سوبارو در کراس‌اوور خود از پیشرانه‌ی 2.5 یا 3.6 لیتری بهره گرفته است که هر دو پیشرانه‌ی مذکور با چینش تخت سیلندرها مجهز است. جعبه‌دنده‌ی خودکار با ضرایب متغیز نیز وظیفه‌ی انتقال قدرت را بر عهده دارد. نقطه‌ی قوت اوت‌بک نسبت به رقبای خود، بهره گرفتن از سیستم چهارچرخ محرک به صورت استاندارد در تمامی انواع این خودرو است. نسل قبلی اوت‌بک بیشتر به خودرو‌های استیشن شباهت داشت تا نمونه‌های شاسی بلند. به همین دلیل سوبارو در سال 2014 هنگام تغییر طراحی بدنه‌ی این خودرو، ارتفاع کف خودرو از زمین را نیز افزایش داد. با وجود تلاش‌های زیاد سوبارو، اوت بک هنوز جذابیت‌های لازم را برای کسب رده‌ی بهتری در این لیست ندارد. اما مطمئنا اوت بک خودرویی است که نیاز‌های شما را به خوبی تامین خواهد کرد.

8- سوبارو فورستر

فورستر خودروی شاسی بلند بسیار خوبی است که فضای جادار و پیشرانه‌های قدرتمند آن را به گزینه‌ی مناسبی تبدیل کرده است. پیشرانه‌های تعبیه شده در این خودرو، حجمی برابر با 2.5 و 2 لیتر دارند که نمونه‌ی کوچک‌تر به توربوشارژر مجهز شده است. توان خروجی پیشرانه‌های مذکور به ترتیب برابر با 170 و 250 اسب بخار است و جعبه‌دنده‌ی خودکار با ضرایب متغیر وظیفه‌ی انتقال توان به هر چهارچرخ را دارد. سیستم تعلیق بهینه و سیستم انتقال توان به هر چهارچرخ، فورستر را به گزینه‌ای ایده‌آل برای سفر‌های کوهستانی تبدیل کرده است. نقطه ضعف این خودرو همانند برادر کوچک‌تر خود، جعبه‌ دنده‌ی ضریب متغیر آن است که هنوز به خوبی نمونه‌های مجهز به تورک کانورتور و دو‌کلاچه، قادر به انتقال سریع و مناسب توان نیستند. فورستر خودرویی با سواری راحت است. با این حال کمبود امکانات رفاهی افزوده، باعث قرارگیری این خودرو در مکانی پایین‌تر از رقبای هم‌وطن خود شده است.

7- تویوتا RAV4

اگر خودرویی آرام، کم‌مصرف با سواری راحت نیاز دارید، RAV4 را در اولویت در نظر بگیرید. البته در نظر داشته باشید در این خودرو لذت رانندگی کمتری نسبت به صدرنشینان این لیست خواهید داشت. تویوتا در کراس‌اوور محبوب خود از پیشرانه‌ی 2.5 لیتری به توان 176 اسب بخار بهره برده است که جعبه‌دنده‌ی 6 سرعته‌ی خودکار نیز وظیفه‌ی انتقال توان را بر عهده دارد. نسل جدید RAV4 با وعده‌ی توان بیشتر در کنار مصرف سوخت کمتر عرضه شده است. توان این خودرو به صورت پیش‌فرض به محور جلو منتقل می‌شود؛ البته نمونه‌ی سفارشی چهارچرخ محرک نیز در دسترس است. امکانات متعدد، مصرف سوخت اندک، کیفیت بالا، کابین جادار و استهلاک پایین مشخصه‌های اصلی محصولات تویوتا است که در RAV4 نیز شاهد آن هستیم. متاسفانه تولید پیشرانه‌ی 6 سیلندر 3.5 لیتری این خودرو از سال 2013 متوقف شد و نمونه‌ی جایگزینی برای آن معرفی نشد تا دیگر شاهد مدلی قدرتمند از RAV4 نباشیم.

6- فولکس واگن تیگواین

تیگواین تنها شرکت‌کننده‌ی آلمانی در میان انبوهی از محصولات آسیایی و آمریکایی این کلاس از خودرو‌ها است و سایر کراس‌اوور‌ها تولید کننده‌های آلمانی در رده‌ی محصولات لوکس قرار می‌گیرند و قیمت بالاتری نسبت به نمونه‌های موجود دارند. تیگواین از پلتفرم گلف بهره می‌برد و تنها پیشرانه‌ی 2 لیتری توربو، همراه این خودرو عرضه می‌شود. جعبه دنده‌های 6 سرعته‌ی دستی یا خودکار نیز وظیفه‌ی انتقال توان در تیگواین را به چرخ‌های جلو بر عهده دارند. نمونه‌ی چهارچرخ محرک این خودرو نیز در صورت پرداخت مبلغ بیشتر، در دسترس خریداران است. فرمان‌، ترمز و مانورپذیری تیگواین ایده‌آل است و عملکرد مطمئنی از خود به نمایش می‌گذارد. بدنه‌ی زیبا و دوست‌داشتنی تیگواین، در برابر کابین خسته‌کننده‌‌ی آن قرار می‌گیرد. قیمت بالا و عملکرد متوسط پیشرانه، از دیگر دلایل قرارگیری تیگواین در رده‌های میانی لیست است. فولکس واگن تصمیم بر تولید مدل 2017 تیگواین در مکزیک گرفته است. پس اگر برچسب ساخته شده در آلمان اولویت شما است، هرچه سریع‌تر اقدام به خریداری نمونه‌ی فعلی این خودرو کنید.

5- جیپ رانگلر

شاید بسیاری بر حضور رانگلر در این لیست ایراد بگیرند؛ اما با کمی ارفاق می‌‌توان این خودرو را با نمونه‌های بررسی شده مقایسه کرد. اگر قابلیت‌های آفرود اولویت شما است، با بهترین گزینه‌ی موجود آشنا شوید. خودروی افسانه‌ای رانگلر تمامی قابلیت‌های لازم برای عبور از سخت‌ترین مسیر‌ها را به همراه دارد. سیستم چهارچرخ محرک، فاصله‌ی کافی کف خودرو از زمین و سیستم تعلیق پیشرفته، رانگلر را برای ورود به مسیر‌های ناهموار آماده کرده است. پیشرانه‌‌ی 6 سیلندر 285 اسب بخاری به همراه جعبه‌دنده‌ی 6 سرعته‌ی دستی، حجت را تمام خواهد کرد. در طرف مقابل رانگلر راحتی و استهلاک پایین نمونه‌های ژاپنی لیست را به هیچ وجه ندارد. اما کسی که سراغ رانگلر می‌رود، به خوبی با کاربری این خودرو آشنا است.

4- جیپ چروکی

چروکی با ظاهر زیبا و خاص خود، سواری بسیار خوبی را ارائه می‌دهد. پیشرانه‌های 2.4 و 3.2 لیتری به همراه جعبه دنده‌ی پیشرفته‌ی 9 سرعته، به چروکی قابلیت ارائه‌ی سواری رضایت‌بخشی را در اکثر شرایط می‌دهد. امکانات داخل کابین و کیفیت بالای آن، از گرند چروکی به عاریت گرفته شده است. با این حال فضای بار در چروکی در بهترین حالت در رده‌ی میانی رقبای موجود قرار می‌گیرد. چروکی همان گونه که از یک جیپ انتظار می‌رود، توانایی‌ها بالایی در مسیر‌های آفرود دارد.

3- فورد اسکیپ

اسکیپ در نسل جدید خود از ظاهر جذاب‌ و اسپرتی بهره می‌برد و کابین این خودرو نیز همانند سایر محصولات غول خودروسازی ایالات متحده، جزء بهترین‌های این کلاس خودرویی است. فورد برای رقابتی سخت با بهترین‌ کراس‌اوور‌ها، قابلیت‌های افزوده‌ و امکانات رفاهی زیادی را در کنار امکان انتخاب میان سه پیشرانه‌ی توانمند چهار سیلندر که دو نمونه‌ به توربوشارژر مجهز شده‌اند، ارائه می‌دهد. جعبه دنده‌ی 6 سرعته‌ی خودکار نیز به صورت استاندارد در انواع مختلف اسکیپ به کار رفته است. شاسی بهینه در اسکیپ منجر به ارائه‌ی تجربه‌ی دلنشینی از رانندگی می‌شود. این خودرو در سال 2013 تحت بهینه‌سازی‌های اساسی قرار گرفته است که ارتقای قابلیت‌های حرکتی در اسکیپ باعث صعود آن به رده‌های بالایی جدول بهترین کراس‌اوور‌ها شده و تنها دلیل قرار گرفتن اسکیپ در رده‌ی سوم، عملکرد فوق‌العاده‌ی صدرنشینان است.

2- هوندا CR-V

هوندا به طور مداوم در حال بهینه‌سازی CR-V‌ است که باعث شده این کراس‌اوور همواره جزء بهترین‌ گزینه‌های موجود باشد. بدنه‌ی زیبای CR-V که جزء بهترین‌های این کلاس خودرویی است، در کنار کابین بسیار با کیفیت رضایت هر سلیقه‌ای را بدست خواهد آورد. ترمز‌های پیشرفته و سیستم تعلیق بهینه شده منجر به به افزایش محسوس کیفیت سواری در CR-V شده‌اند. هوندا در کراس‌اوور بسیار محبوب خود از پیشرانه‌‌ی 2.4 لیتری به توان 184 اسب بخار بهره برده است. جعبه دنده‌ی خودکار با ضرایب متغیر، وظیفه‌ی انتقال توان به چرخ‌های جلو را بر عهده دارد. امکان سفارش نمونه‌ی چهارچرخ محرک نیز در دسترس است. اگر به نسل قبلی CR-V علاقه داشتید، مطمئنا عاشق نمونه‌ی بروز شده‌ی آن خواهید شد. در حالی که از زمان معرفی CR-V‌ در سال 1997 این خودرو همواره جزء بهترین‌های این کلاس بوده، اما بهینه‌سازی‌های اخیر هوندا، CR-V را به استانداردی برای سایر تولیدکننده‌ها تبدیل کرده است. سواری اسپرت و در عین حال دل‌نشین، صندلی‌های راحت و فرمان برقی عالی، هوندا CR-V را به خودرویی تبدیل کرده است که به سختی می‌توان از آن ناراضی بود.

1- مزدا CX-5

خودروی فوق‌العاده زیبای CX-5 در کنار ظاهر جذاب خود، سواری فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهد که برای درک این موضوع تنها باید آن را شخصا تجربه کنید. توان پیشرانه‌ی 2 لیتری و 155 اسب بخاری CX-5 به وسیله‌ی جعبه دنده‌ی 6 سرعته‌ی دستی به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. برای علاقه‌مندان به قدرت بیشتر، پیشرانه‌ی 2.5 لیتری 184 اسب بخاری در نظر گرفته شده که در حالت استاندارد از محور جلو محرک بهره می‌برد و در صورت پرداخت مبلغ افزوده می‌توانید از نمونه‌ی چهارچرخ محرک لذت ببرید. جعبه دنده‌ی 6 سرعته‌ی خودکار نیز برای هر دو پیشرانه در دسترس است. با این که کابین راحت CX-5 فضای جاداری را ارائه می‌دهد، اما نقطه‌ی قوت اصلی این خودرو کیفیت سواری آن است. انتخاب نکردن CX-5 به عنوان بهترین کراس‌اوور موجود امری سخت است. بدنه‌‌ای جذاب، کابین زیبا و راحت، سواری عالی، پیشرانه‌ی توانمند و کیفیت ایده‌آل همگی باعث شده‌اند تا CX-5 بهترین گزینه‌ی موجود در کلاس‌خودرو‌های شاسی بلند سایز کوچک باشد.