به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، البته خوشبختانه فورد و شورولت و دوج به خود آمدند و «ماسل‌کار»های جدید موستانگ، کامارو، کوروت و چلنجر را برای سال 2016میلادی معرفی کردند.
خودروهای امریکایی همواره نماد قدرت، بزرگی و البته مصرف زیاد سوخت بوده‌اند. «ماسل‌کار»ها که بخش عمده تولیدات صنعت خودرو امریکا را تشکیل می‌دادند، همواره پرطرفدار بوده و هستند. به‌طوری‌که علاقه‌مندان و صاحبان این خودروها پس از کاهش عرضه چنین خودروهایی شروع به بازسازی مدل‌های قبلی کردند. از سویی به دلیل وجود علاقه‌مندان زیاد این خودروهای «عضلانی» و افزایش سفارش‌ها، کمپانی‌ها شروع به تولید دوباره لوازم این خودروها کردند. سپس کلوپ‌ها و انجمن‌های بازسازی برای این مدل‌ها به وجود آمد و حراجی‌های بزرگ شروع به خریدوفروش «ماسل‌کار»ها در کنار مدل‌های معروف کلاسیک دنیا کردند و این دلیل خوبی بود که کمپانی دوج و فورد و شورولت شروع به تولید دوباره «ماسل‌کار»هایی مانند موستانگ، چلنجر و کامارو که مدرن «ماسل‌کار» نام می‌گیرند، کنند. حال می‌خواهیم 10 مدل برتر خودروهایی که در دهه اول قرن 21 یعنی بین سال‌های 2000 تا 2010میلادی درخشیدند را مرور با هم کنیم.

شورولت کبالت SS توربو سال 2008 تا 2010
شورولت کبالت SS از سال 2008 تا سال 2010م تولید می‌شد و ممکن است آن را در دهه گذشته، از نظر عملکرد دست‌کم گرفته باشند. با داشتن موتور 4سیلندر 2/0 لیتری توربوشارژ، کبالت می‌تواند توان 260 اسب‌بخار و گشتاور 260 پوند فوت تولید کند. با کمک‌گیربکس‌دستی 5 سرعته و سیستم تعلیقی که به خوبی تنظیم شده بود، کبالت در اطراف مسیر مسابقه فوق‌العاده سریع بود. البته این چابکی را تا حد زیادی مدیون لاستیک‌های R40 18 / 225grippy بود. کبالت SS به اندازه‌ای تند و سریع بود که در واقع در طول آزمون مستقل پیست، سریع‌تر از یک میتسوبیشی EVO و سوبارو WRX STI عمل می‌کرد.

دوج چلنجر SRT8 سال 2008 تا 2009
دوج چلنجر SRT8 یک «ماسل‌کار» زرق‌وبرق‌دار و سریع بود که با داشتن موتور 6/1 لیتری V8 با توان 425 اسب‌بخار و گشتاور 420 پوند فوت، عملکرد خوبی داشت. با چنین گشتاوری، چلنجر برای درگ فوق‌العاده بود. هرچند که از لحاظ فنی در مقابل فورد موستانگ و شورولت کامارو کم می‌آورد و بزرگتر از هر 2 آنها بود، اما همه‌چیز عملکرد نیست. SRT8 برای راحتی، زیبایی و درخشش ساخته شده است.

فورد شلبی موستانگ GT500KR سال 2008 تا 2009
عبارت KR در GT500KR مخفف پادشاه جاده‌هاست و این شلبی برای به رخ کشیدن اسب‌بخار به میدان آمده است. دستیابی به توان 540 اسب‌بخار و گشتاور 510 پوند فوت از یک موتور 5/4 لیتری V8 سوپرشارژ، GT500KR را به یک «ماسل‌کار» توانمند تبدیل کرده بود که در آن زمان 40 اسب‌بخار و 30 پوند فوت بیش از یک موستانگ شلبی داشت. سبک آن مانند مدل اصلی 1968 GT500KR طراحی شده است که همواره حضوری قدرتمند داشت و برخلاف بسیاری از موستانگ‌ها، چرخ‌های عقب GT500KR از لاستیک 285 میلی‌متر بهره می‌برد، درحالی‌که در چرخ‌های جلو از لاستیک 255 میلی‌متر استفاده شده است.

کادیلاک CTS-V سال 2004 تا 2009
سال 2004 را می‌توان به‌عنوان سال شروع دگردیسی کادیلاک در طراحی ظاهری دانست. در این سال برای نخستین‌بار CTS همراه با تغییر چهره و با موتور 5/7 لیتری V8 توان 400 اسب‌بخار با نام CTS-V ظاهر شد. تنها گیربکس در دسترس یک 6 سرعت دستی بود که قدرت را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد. این سدان لوکس در زمینه عملکرد جدی و به‌طور کامل ارتقا یافته بود. در سال 2006م هم یک موتور 6/0 لیتری V8 روی آن نصب شد و تا سال 2009م همه‌چیز همان‌طور باقی ماند. نسل دوم سدان CTS-V در سال 2009م به لطف یک موتور V8 سوپرشارژ 6/2 لیتری، قدرت قابل‌توجه 556 اسب‌بخار و گشتاور 551 پوند فوت به ارمغان آورد.

شورولت کوروت Z06 یا ZR1 سال 2001 تا 2009
زمانی که کوروت Z06 در سال 2001م معرفی شد، یکی از بهترین دوران زندگی خودروهای سوپراسپرت آغاز شد. در ابتدا با موتور 5/7 لیتری V8 با 380 عرضه شد، اما سال بعد قدرت آن به 405 اسب‌بخار بهبود یافت. البته ارتقا فقط در قدرت موتور نبود، بلکه کوروت Z06 سبک‌تر شده بود و همراه لاستیک پهن‌تر و ترمزها و همچنین تعلیق بهبودیافته پا به میدان گذاشته بود. Z06 تا سال 2005م چندان درخشان عمل نکرد تا اینکه در این سال نسل ششم کوروت معرفی شد. سپس در سال 2006م، Z06 جدید با قوای جدید به میدان بازگشت، موتور 7/0 لیتری V8 (dry-sump) آن، 505 اسب‌بخار تولید می‌کرد. علاوه بر این ارتقای قابل‌توجهی در تمام قسمت‌های آن انجام شده بود که عملکرد آن را در مقایسه با تمام کوروت‌هایی که تا آن زمان معرفی‌شده بود، بهتر کرد. اما این آخرین کوروتی نبود که در این دهه معرفی می‌شد. سال 2009م سال فوق‌العاده‌ای برای کوروت بود و در این سال Z06 با تغییر نام به ZR1 به همراه موتور 6/2 لیتری V8 سوپرشارژ با توان 638 اسب‌بخار و گشتاور 604 پوند فوت وارد جاده‌ها شد. ارتقای قابل‌ملاحظه‌ای در آن انجام شده بود که برجسته‌ترین آنها استفاده از مغناطیس برای کنترل تعلیق بود. ZR1 در چندین سال گذشته تعداد زیادی از اتومبیل‌هایی که 2 برابر آن هزینه داشتند را در پیست شرمنده کرد.

فورد GT سال 2005 تا 2006
فورد GT در سال 2005 تا 2006م همان سبک گذشته‌اش را حفظ کرده بود و درواقع در تلاش برای جانشین معنوی مدل به‌یادماندنی GT40 پا به عرصه گذاشته بود. فورد با استفاده از فلسفه طراحی GT40، این ماشین را به‌عنوان یک خودرو اسپرت افسانه‌ای عرضه کرد. موتور 5/4 لیتری V8 سوپرشارژ آن که در وسط قرار داشت، می‌توانست 550 اسب‌بخار و 500 پوند فوت تولید کند. تنها گیربکس در دسترس یک 6سرعت دستی بود که تمام قدرت را به چرخ‌های عقب می‌فرستاد. فورد GT برای سرعت طراحی‌شده بود و در مسیر مسابقه با ترور رقبا فورد را سربلند کرد. سوپر کار امریکایی، فورد GT هنوز هم در کانون توجه‌ها قرار دارد.

پونتیاک GTO سال 2004 تا 2006
یکی دیگر از خودروهای جنرال موتورز که در زمان خود دست‌کم گرفته شد، پونتیاک GTO بود. به خاطر داشتن فروش کم در 3 سال، GTO از این نظر با شکست مواجه شده بود. دلایل مختلفی برای توجیه شکست آن آورده شد اما دلیل واقعی قیمت آن بود. پونتیاک GTO در ابتدا با یک موتور 8 سیلندر V شکل 5/7 لیتری با توان 350 اسب‌بخار و گشتاور 365 پوند فوت عرضه شد که در سال 2005م با موتور قدرتمندتر 6 لیتری V8 با توان 400 اسب‌بخار و گشتاور 400 پوند فوت جایگزین شد. GTO با یک ترکیب کامل از یک خودرو عضلانی، اسپرت و گرند تورر همراه گیربکس 6سرعت‌دستی یا 4 سرعته اتوماتیک، عرضه می‌شد.

فورد 150-F لایتینگ سال 2000 تا 2004
هرگز فهرستی از خودروهای اسپرت امریکایی بدون یک پیکاپ داغ کامل نمی‌شود. مفهوم قرار دادن قدرت زیاد در یک وانت نیم‌تنی چیز جدیدی نبود، بنابراین فورد تصمیم گرفت150F- لایتینگ بیش از یک پیکاپ معمول باشد. لایتینگ از لاستیک‌های اسپرت و مناسبی بهره‌مند بود که به افزایش عملکرد تعلیق آن کمک می‌کرد. در زیر کاپوت یک موتور 5/4 لیتری 8سیلندر V شکل با توان 340 اسب‌بخار و گشتاور 440 پوند فوت قرار داشت که هرکس را غافلگیر می‌کرد و بعدها با یک ارتقا، به اعداد و ارقام 380 اسب‌بخار و 450 پوند فوت دست یافت. اگرچه F- 150بهتر از هر پیکاپ دیگر در جاده عمل می‌کرد اما به سرعت از خط تولید پیکاپ‌ها خارج شد.

فورد موستانگ کبرا R سال 2000
فورد موستانگ کبرا R ممکن است چندان جذاب نباشد اما در هر یک از جنبه‌های مکانیک، بدنه و داخلی از عملکرد بالایی برخوردار بود. زیر کاپوت عضلانی آن موتور 5/4 لیتری V8 با 385 اسب‌بخار و گشتاور 385 پوند فوت قرار گرفته بود. سیستم تعلیق Eibach با تنظیم بی‌نظیر موستانگ و تعلیق مستقل LSD عقب هندلینگ خوبی به آن داده بود. گذشته از فرم عضلانی، نمای بیرونی شامل یک بال عقب بزرگ، اگزوزهای قرار گرفته در بغل، شکاف هوای جلو متصل به کانال‌های انتقال هوا برای خنک کردن ترمز «برمبو» جلو، همگی از ویژگی‌های ظاهری آن بود. در این میان به منظور کاهش وزن در داخل، صندلی عقب، تهویه مطبوع و هیچ رادیویی وجود ندارد؛ فورد تنها 300 عدد از این موستانگ تولید کرده است.

دوج وایپر ACR سال 2009
دوج وایپر ACR از بسیاری جهت‌ها شبیه موستانگ کبرا R است. ویژگی‌هایی مانند رادیو، تهویه مطبوع و تنظیم‌کننده باد تایرها همگی برای صرفه‌جویی در وزن حذف شده‌اند. لاستیک ACR بسیار شبیه به لاستیک‌های غیرمجاز خیابانی است و ترمزها از نوع 2تکه هستند. زیر کاپوت همان موتور 8/4 لیتری V10 که در تمام وایپرها به‌کار می‌رفت، جای گرفته است که توان 600 اسب‌بخار و گشتاور 560 پوند فوت تولید می‌کند. وایپر ACR یک به‌روزرسانی آیرودینامیکی هم دریافت کرد که به دستیابی به رکورد 12: 7 در پیست «نوربرگ‌رینگ» کمک کرد.