به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از مهر ،  رئیس پلیس راهوار استان اردبیل یکی از معضلات تصادفات درون‌شهری اردبیل را عابران پیاده می‌داند.

رحیم آقامحمدی  تصریح کرد: متأسفانه در تصادفات عابر پیاده به نسبت میانگین کشوری رتبه بیشتری داریم و به ویژه در مرکز استان اردبیل تصادف عابر پیاده به کررات مشاهده می‌شود.

تلاش پلیس راهور استان بیشتر به الزام رانندگان به رعایت دقت و سرعت معطوف بوده اما تمامی این تلاش‌ها نیز منجر به کاهش تصادفات عابر پیاده در حد مقبول نشده است.

خیابان‌های اردبیل مملو از جمعیت سر به هوایی است که بدون کنترل راست و چپ خود از عرض خیابان عبور می‌کنند و در این میان کوچک‌ترین غفلت یک راننده می‌تواند منجر به تصادف شود.

بررسی میدانی  نشان می‌دهد عوامل مختلفی در تصادفات عابر پیاده دخیل است. برخی از این عوامل حساسیت ویژه دستگاه‌های برنامه‌ریز را می‌طلبد و نشان می‌دهد تصادفات عابر پیاده صرفاً به عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی برنمی‌گردد؛ بلکه معضلی اجتماعی و حتی فرهنگی است.

تشدید ترافیک تردد در خیابان‌های اردبیل

فشار ترافیک در معابر اردبیل به حدی در ساعاتی از روز شدت می‌گیرد که تردد شهروند پیاده و سواره را دچار مشکل می‌سازد.

در ساعات منتهی به ظهر و ساعاتی پس از آن و مجدداً در بعدازظهر فشار جمعیت و خودرو، خیابان‌های اردبیل را به عامل اعصاب خورد کن تبدیل می‌کند.

این تعبیر یکی از شهروندان اردبیلی از تراکم جمعیت و خودرو در خیابان‌های اردبیل است.

رامین نصرتی معتقد است در ساعات شلوغ، شهر بی‌نظم‌تر شده و در این میان چه عابر پیاده و چه راننده‌ها فقط به دنبال گریز از شلوغی هستند.

طی سال‌های اخیر مهاجرت از روستاها، افزایش شهرنشینی، افزایش خودرو در خیابان‌ها و افزایش جمعیت ساکن شهر اردبیل دست‌به‌دست هم داده تا انفجار تراکم جمعیت و خودرو را شاهد باشیم
وی تأکید کرد: اینکه فردی حاضر نیست با نوبت سوار تاکسی شود، حاضر نیست با رعایت قانون از چراغ راهنمایی عبور کند و اینکه اگر جایی چراغ راهنمایی نیست خود را مقدم بر عابران و خودروهای دیگر می‌داند مصداق همین گریزها است.

نصرتی تصریح کرد: در ذهن عابر پیاده آرامش تردد در شهر به هم می‌خورد و تنها به دنبال این است که کار خود را به سرعت به پایان برده و با زیرکی از شلوغی شهر بگریزد.

وی افزود: اگر چنین دیدگاهی را اغلب خودروها و عابران داشته باشند به سادگی می‌توان تصور کرد که تردد در شهر تا چه میزان بی‌نظم خواهد بود.

اظهارات این شهروند در حالی است که طی سال‌های اخیر مهاجرت از روستاها، افزایش شهرنشینی، افزایش خودرو در خیابان‌ها و افزایش جمعیت ساکن شهر اردبیل دست‌به‌دست هم داده تا انفجار تراکم جمعیت و خودرو را شاهد باشیم.

عابر پیاده اغلب بی‌هوا است

در کنار افزایش جمعیت می‌بایست به رفتار ترافیکی عابران پیاده نیز توجه داشت و پاسخ سؤال علت افزایش تصادفات عابر پیاده را در جست‌وجوی احوالات عابر پیاده پاسخ گرفت.

در بررسی‌های میدانی مشاهده می‌شود اغلب عابران پیاده بی‌توجه به خطوط خط‌کشی، چراغ‌های راهنمایی، محل عبور عابر پیاده، علائم ترافیکی، پل‌های عابر پیاده و در مجموع زیرساخت‌هایی که می‌تواند عبور و مرور آن ها را ایمن کند، تردد می‌کنند.

یکی از شهروندان ساکن در میدان وحدت اردبیل به خبرنگار مهر گفت: بارها مشاهده می‌شود که شهروندان از حفاظ‌های بلند وسط کمربندی پرش می‌کنند اما حاضر به استفاده از پل‌های عابر پیاده نیستند.

بارها مشاهده می‌شود که شهروندان از حفاظ‌های بلند وسط کمربندی پرش می‌کنند اما حاضر به استفاده از پل‌های عابر پیاده نیستند
رحمت‌الله اسد پور تصریح کرد: اغلب عابران پیاده در کمربندی منتظر ایستادن خودرو هستند تا اینکه محل مناسبی برای عبور انتخاب کنند.

یکی از رانندگان تاکسی نیز به خبرنگار مهر گفت: متأسفانه اغلب عابران پیاده هیچ دقتی در هنگام عبور عرض خیابان ندارند.

اسد شریفی افزود: عبور عابران پیاده یکی از معضلات رانندگان تاکسی است و به واقع به اعصاب خوردی تبدیل شده است؛ چرا که در خیابان‌های شلوغ ما باید هر لحظه منتظر عبور عابر سربه هوا باشیم و به حدی ترمز می‌کنیم که عرض یک خیابان به جای پنج دقیقه در یک ربع طی می‌شود.

این راننده تاکسی تأکید کرد: برخی عابران پیاده با خیابان طوری برخورد می‌کنند که انگار پیاده‌رو است و هیچ توجهی به تاکسی‌ها و خودروهای دیگر ندارند.

اما این بی‌هوایی از کجا نشاءت می‌گیرد.؟ یکی از شهروندان معتقد است بی‌هوایی هنگام عبور از خیابان به مشغله ذهنی افراد ارتباط دارد.

فاطمه سلطانی تصریح کرد: خود بنده بارها بی‌توجه به خودروها از عرض خیابان عبور کرده‌ام در حالی که مشغله ذهنی داشتم و به همین دلیل حتی از اطراف خود بی‌خبر بودم.

شهروند دیگری معتقد است اهمیت و جایگاه قانون به میزان دقت عابر پیاده بازمی‌گردد. ناصر عرفانی با این دیدگاه که همه عابران پیاده بی‌هوا هستند موافق نیست.

وی   گفت: برخی عابران پیاده با دقت و مراقبت از عرض خیابان‌ها و بزرگراه‌ها عبور می‌کنند که به عقیده بنده به حساسیت خود فرد در مقابل قوانین و حقوق ترافیکی بازمی‌گردد.

عرض باریک خیابان‌ها پاسخگو نیست

بخشی از تصادفات عابر پیاده در شلوغی شهر به رانندگان خاطی نیز بازمی‌گردد. عدم رعایت سرعت مطمئنه، رفتارهای هیجانی برخی رانندگان و بی‌توجهی به قوانین به تعبیر پلیس راهور استان می‌تواند منجر به تصادفات شود.

خیابان‌های کم‌عرض موجب شده برخی مواقع پیاده‌روها از جمعیت سرریز شده و بخشی از عابران وارد حریم خیابان شوند
با این وجود بافت شهر تا چه حد قادر به کنترل تصادفات و ارتقا ایمنی است؟ در سال‌های اخیر بافت خیابان‌های شهر اردبیل تغییر چندانی نداشته است. اوج اقدامات شهرداری و پلیس راهور، اصلاح هندسی و ترافیکی خیابان‌ها بوده اما عرض اغلب خیابان‌ها در وضعیت سابق باقی مانده است.

خیابان‌های کم‌عرض موجب شده برخی مواقع پیاده‌روها از جمعیت سرریز شده و بخشی از عابران وارد حریم خیابان شوند.

در اردبیل تصویر عابران پیاده که تا میانه خیابان برای تاکسی گرفتن پیش روی کرده‌اند برای همگان شناخته شده است.

عرض خیابان در وضعیتی ثابت است که جمعیت در سال‌های اخیر چند برابر افزایش یافته است. مجموعه این عوامل به شلوغی سطح شهر دامن می‌زند.

یکی از پروژه‌هایی که در حال حاضر شهرداری اردبیل اجرای آن را با هدف کاهش ترافیک در دستور کار قرار داده تقاطع غیر هم سطح در ایستگاه سرعین است.

حمید لطف‌اللهیان  گفت: پل قدس به عنوان بزرگ‌ترین پروژه عمرانی شهر اردبیل می‌تواند ترافیک منتهی به ایستگاه سرعین را کاهش دهد.

هر چند نمی‌توان از تأثیرات این پروژه غافل بود اما به عقیده برخی شهروندان تقاطع‌های غیر هم سطح تأثیرات معجزه‌آسا در کاهش ترافیک اردبیل ندارد.

در دروازه مشگین و پیرعبدالملک به تعبیر ساکنان نه تنها ترافیک کاهش نیافته بلکه با افزایش نیز همراه است و هر روز طرحی برای کاهش آن اجرا می‌شود.

از سویی معضل اصلی ترافیک در بدنه مرکزی شهر اردبیل پابرجاست است. عابران پیاده هر روز بیشتر می‌شوند. بدون اینکه قوانین الزام‌آوری برای تردد آن ها پیش‌بینی شود. چندان دور از ذهن نیست که عابران پیاده لابه‌لای خودروهای صف کشیده تردد کنند و خیابان‌ها از آدم و ماشین قفل شود.

هر چند معضل تصادفات عابر پیاده بارها در شورای ترافیک استان مطرح شده اما تاکنون تدبیر جدی در این خصوص اتخاذ نشده است. معضلی که به نظر می رسد می‌بایست با حساسیت بیشتری دنبال شود.