به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، موضوعی که در این حوزه اهمیت زیادی دارد، جدا شدن از زمین و به آسمان رفتن است که معرفی تاکسی‌های هوایی در همین راستا بوده است که توسط شرکت‌های مختلفی در قالب طرح‌های مفهومی و نمونه‌های اولیه دنبال می‌شود. یکی از مناطقی که برای این کار چالش کمتری در خود می‌بیند، شهر دوبی در امارات متحده‌عربی است که هزینه کردن برای چنین پروژه‌هایی مانع به‌شمار نمی‌آید و خرج کردن مساله خاصی به‌نظر نمی‌رسد. به همین دلیل محلی مناسب برای آزمایش پروژه‌های آینده محور در بخش‌های مختلف است که در نهایت به زندگی شهری و پیشرفته منجر می‌شوند. تاکسی‌های خودپرواز هوایی از مهم‌ترین‌ وسایل پروازی هستند که می‌توانند تحولی در حمل نقل شهری ایجاد کنند. درون‌ها یا پهپادهای خودپرواز با قابلیت حمل سرنشین از جمله پروژه‌هایی است که در سال‌های اخیر بسیار مورد‌توجه قرار گرفته‌اند. مزیت‌های بسیار زیادی را می‌توان برای این تاکسی‌های هوایی و خودپرواز ذکر کرد و آنها را نسل جدیدی از حمل‌ونقل‌ در نظر گرفت.

پهپاد‌های خودپرواز به دلیل سهولت در پرواز نیاز به خلبان ندارند و هر فردی می‌تواند با آنها بدون داشتن اطلاعات خلبانی پرواز کند و این موضوع باعث می‌شود ایده وسایل پرنده که برای هر فردی قابل استفاده باشد به واقعیت نزدیک باشد. نسخه نهایی این پهپاد قرار است در جولای 2017 معرفی شود و بعد از طی کردن سایر مراحل آزمایشی به احتمال زیاد در این شهر مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این پهپاد در حال حاضر اولین مرحله آزمایش خود را با موفقیت پشت‌سر گذاشته است. این تاکسی هوایی توسط شرکتی چینی طراحی و ساخته شده است که Ehang 184 نامیده می‌شود.

در نمایشگاه CES 2016 از نسخه اولیه این وسیله رونمایی شده است و در سال جاری هم با اعمال تغییراتی روی آن وارد فاز آزمایش شده است. این وسیله پرنده به‌عنوان خودپروازی با ارتفاع کم معرفی شده است که با داشتن هوش مصنوعی بالا می‌تواند در داخل شهر‌ها مورد استفاده قرار بگیرد. ایهنگ برای مسافت‌های 40 تا 50 کیلومتر بسیار ایده‌آل به‌نظر می‌رسد و می‌تواند با یکبار شارژ حداکثر تا 30 دقیقه پرواز کند و بعد از 4 ساعت شارژ باتری‌های 17 کیلوواتی آن مجدد قابل استفاده خواهد بود. سرعت این پهپاد خودپرواز به 60 کیلومتر در ساعت هم می‌رسد و قادر است تا 3500 فیت (یک کیلومتر) از سطح دریا ارتفاع بگیرد که در دسته وسایل ارتفاع پایین قرار می‌گیرد. در بخش پیشرانه هم این خودپرواز 8 موتور برقی دارد که قدرتش به 204 اسب بخار می‌رسد. از دیگر مشخصات فنی این وسیله پرنده داشتن وزنی معادل با 240 کیلوگرم است و می‌تواند سرنشینی با وزن 100 کیلوگرم و یک چمدان و کیف را هم حمل کند. برای پرواز با این پهپاد سرنشین بعد از نشستن صندلی رالی‌شکل آن تنها کافی‌است مقصد خود را روی صفحه نمایش تعبیه شده در کابین ایهنگ انتخاب و پروازی امن را از این طریق تجربه کند.

خودپرواز بودن در این پهپاد به معنای این است که بدون دخالت خلبان و یا سایر افراد وسیله می‌تواند بر اساس قابلیت‌های مختلف مسیر‌یابی کرده و بدون سقوط و یا برخورد با موانع مختلف به مقصد می‌رسد. البته مرکز کنترلی تمام الگوریتم‌ها و وضعیت خودپرواز را زیر نظر دارد و در مواقع خاص می‌تواند وارد عمل شده و نسبت به هدایت از راه دور پرنده اقدام کند. از دیگر مواردی که در این وسیله پرواز در نظر گرفته شده است چینش پیشرانه‌های برقی به گونه‌ای است که در صورت خاموش شدن موتورها با استفاده از سایر موتورهای سالم می‌تواند به پرواز عادی خود ادامه دهد.

این موضوع به دلیل داشتن تعداد موتورهای زیاد امکان‌پذیر شده است و سایر روش‌های پیشگیرانه از سقوط هم ممکن است در این وسیله استفاده شده باشد که اطلاعات آن در دسترس نیست. با توجه به مدت زمان محدود در پرواز و البته به دلیل پرواز کردن می‌توان در مدت کوتاهی به تمام نقاط شهری دست پیدا کرد که این موضوع مزیت بسیار زیادی دارد و ترافیک‌های شهری و چراغ‌های قرمز دیگر مانعی به‌شمار نمی‌آیند. این نوع حمل‌ونقل‌ برای شیخ‌های ثروتمند می‌تواند گزینه مناسبی باشد و اطلاعاتی در رابطه با اینکه این نوع سفر چه هزینه‌ای خواهد داشت هم مشخص نشده است.