به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، همه رفتارهای انسان، ازجمله رفتارهای تهاجمی، در بستر بازخوردها، نگرش‌ها و باورهای خاص پدیدار می‌شوند. تکوین بازخوردها و نگرش‌ها نیز متاثر از 2عنصر شناختی و احساسی است. به عبارت دیگر آمیزه‌ای از تکوین تدریجی شناخت‌های حاصل از چگونگی قرار گرفتن پشت فرمان اتومبیل، تبلور رفتارهای کلامی و حرکتی از دوران کودکی تا زمان رانندگی و احساسی که به تناسب آن به‌طور خوشایند یا ناخوشایند در هر فردی به‌وجود می‌آید، نگرش یا بازخورد او را نسبت به چگونگی رفتار تهاجمی در رانندگی تشکیل می‌دهد و ریشه در اعماق وجود هر فرد دارد. به‌طور کلی هیجان‌زدگی یا هیجان‌خواهی یا آزردگی هیجانی در رانندگی متاثر از 3مولفه اصلی است که شامل «وجود خصیصه‌های شخصیتی ناشکیبا، بی‌قراری و بی‌دقتی در امور»،‌ «قدرت‌طلبی و زورمداری» و «بی‌پروایی و یاغی‌گری خیابانی (جاده‌ای)» می‌شود.

هر یک از این مولفه‌ها می‌تواند به الگوهایی از رفتارهای تهاجمی و تخلفات خاص در رانندگی منجر شود. از آنجا که ریشه اصلی رانندگی‌های تهاجمی و تخلفات رانندگی را می‌توان در شرایط روانی و خصیصه‌های شخصیتی افراد متخلف جست‌وجو کرد، شایسته است، در مقابله با این پدیده شوم، توجه به مسائل روانشناختی و الگوهای رفتاری افراد، قبل از اعطای گواهینامه رانندگی و پس از آن در اولویت برنامه‌های اصلاحی قرار گیرد. ارزیابی نگرش و بازخوردهای داوطلبان دریافت گواهینامه رانندگی و راننده‌هایی که تخلفات مکرر داشته‌اند، نسبت به پدیده رانندگی و الگوی سالم رانندگی در خیابان‌ها و جاده‌ها و ارزیابی وضعیت روانی و هیجانی آنها، ضروری به‌نظر می‌رسد. برخی شرایط روانی و نگرش‌های موجود در افرادی که پشت فرمان اتومبیل می‌نشینند، مانند نگرش‌های نه‌چندان مطلوب نسبت به منزلت و جایگاه اجتماعی پلیس، احساس قانون‌گریزی، احساس تبعیض در جامعه و احساس بی‌تفاوتی یا خصومت نسبت به دیگران، می‌تواند در الگوهای رانندگی تهاجمی موثر باشد.