به گزارش پایگاه اطلاع رسانی «عصرخودرو» به نقل از تین نیوز، بهادرکاظمی با بیان این که اکنون همه خودروهای سواری به جز x100 با کیسه هوا تولید می شوند. گفت:در اجرای قانون ارتقای کیفی محصولات خودرو و سایر محصولات صنعتی، تدوین استانداردهای ملی برای برخی قطعات خودرو که فاقد استاندارد ملی است، در دستورکار قرار دارد.

وی با بیان اینکه استانداردسازی، فرایندی مستمر و پایدار است، گفت: تدوین استاندارد، هم زمان بر است و در حالات عادی حدود یک سال زمان می برد و امیدواریم تدوین استاندارد قطعات خودرو تا دو سال آینده به اتمام برسد و عمده قطعات خودرو استاندارد داشته باشند.

کاظمی با اشاره به توافق با انجمن قطعه سازان خودرو برای تدوین استاندارد گفت: اگر همه ارکان ذینفع، در تدوین استاندارد مشارکت کنند به رونق تولید بومی هم کمک خواهد کرد.

این سخنان در حالی مطرح می شود که سازمان ملی استاندارد بارها این تاریخ را به بهانه حمایت از صنعت ملی خودرو سازی به تأخیر انداخته است و حتی با این کار موجب نارضایتی پلیس راهور ناجا نیز شده است.

با این حال بالاخره پس از مدتها خودروهای داخلی مجهز به کیسه هوا خواهند شد و به احتمال زیاد به همین بهانه چند میلیونی از طرف خودروسازان بر قیمتها افزوده خواهد شد.

حال پرسشی که مطرح است این است که آیا خودروهای داخلی با این طراحی قدیمی و ضعیف سیستم شاسی و بدنه با کیسه هوا ایمن تر خواهند شد.



در حال حاضر خودروهای حتی کوچک مانند اوپل کورسا در تصادفات با سرعت 60 کیلومتر بر ساعت با توجه به طراحی قدرتمند شاسی و بدنه به همراه کیسه هوا و کمربندهای پس کشنده قادر به حفظ جان سرنشینان است (تصویر بالا حاصل تصادف اوپل کورسا با مانع ثابت در سرعت 40 مایل است حالا پراید را در همین صحنه مجسم کنید). آیا خودروهای پراید، پژو 405 و ... که در تصادفات مشابه قسمت راننده و سرنشین جلو را به طور کامل از بین میبرند با کیسه هوا ایمنی رانندگاه را به طور مناسب بهبود می بخشند. یا این هم بهانه ای برای افزایش قیمت خودروها و ادعای پیشرفت صنعت خودرو است؟

این اقدام در صورتی که مجددا با تأخیر مواجه نشود امری مثبت در جهت بهبود شرایط ایمنی خودروهای ایرانی است، ولی اقدامی کافی برای این مقوله نیست. شاید وقت آن رسیده که به از رده خارج کردن خودروهایی با طراحی قدیمی فکر کنیم. کاری که مسئولین صحبت اجرایی شدن آن را در سال 1395 داده اند و ایرانیان همواره باید تا 4 سال دیگر چشم انتظار وعده های باشند که تجربه محقق نشدن آنها بسیار بیش از تحققش است .