عصرخودرو: چند دهه است که کلاس شاسیبلندهای فولسایز در دست خودروسازان ایالات متحده است و با توجه به اینکه بزرگترین بازار اینگونه خودروها هم ایالات متحده است و ستارگانهالیوودی و ورزشکاران با اسیوویهای غولپیکر خود عموما در جوامع حضور به عمل میآوردند، اما با رشد بازار خودرویی کشورهای عربی حوزه خلیج همیشه فارس و به ویژه امارات تب این کلاس خودرویی در این قسمت از جهان هم همهگیر شد. به همین جهت اکثر خودروسازان مدلی را برای این کلاس معرفی و به بازار ارائه کردند. تویوتا برند خوشنام ژاپنی که مدتهاست با مدلهایی همچون FJ و Hilux حسابی برای کهنهکارهای بازار خط و نشان کشیده، این بار هم با ارائه مدل سکویا رسما حضورش را در این کلاس اعلام کرد.
به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»، کادیلاک اسکالید و شورولت تاهو، لوکسترینها به همراه هامر اچ2، گل سرسبد این کلاس هستند ولی سکویا بیشتر به رقابت با جیامسی یوکان و فورد اکسپدیشن پرداخته است.
کمی درباره سکویا
سکویا از ابتدای قرن 21 تاکنون در آمریکای شمالی تولید میشود؛ خودرویی با قد و قواره درشت و ظاهری قلدر که صرفا برای رقابت با درشتهیکلهای آمریکایی روانه بازار شده است. سیاستهای خاص تویوتا این خودرو را به روسیه و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هم کشاند البته که در مقابل جیامسی یوکان - که جدیترین رقیبش محسوب میشود- حرفی برای گفتن نداشت ولی جسارت تویوتا از ارائه خودرو در این کلاس قابل تحسین است. نسل اول این خودرو از سالهای 2001 تا 2007 روی خط تولید قرار داشت و نسل دومش پس از رونمایی در نمایشگاه لسآنجلس در سال 2007 از سال 2008 وارد بازار شد و در سال 2012 نیز دستخوش تغییرات شد و فیسلیفت کوچکی رویش انجام شد.
ایمنی
سکویا برای رقابت با بزرگان کلاس خود در مرحله اول باید دارای ظاهری پرهیبت و عضلانی باشد که این کار از دستان توانمند گروه طراحان تویوتا به راحتی برمیآید که حاصل کار را در ادامه میبینید. سکویا در نمای جلو دارای نمایی دماغهایشکل است همانند کشندههای قدیم! جلو پنجرهای بزرگ با دورههای کرومی به همراه چراغهای بزرگ کشیده نمای جلوی خودرو را به پوزه سگ تشبیه کرده است. چراغ الایدی کوچکی زیر چراغها تعبیه شده و زیبایی هر چه بیشتر خودرو کمک شایانی میکند. سپر بزرگ و تخم مرغی با 3 ورودی هوا و مهشکنهای دایرهای شکل نمای جلوی خودرو را تکمیل میکنند. در نمای جانبی شاهد خودرویی با طول 5210 و ارتفاع 1956 میلیمتر هستید که قلعهای متحرک را شامل میشود! گلگیرهای عضلانی و فرورفتگیهای خاص سکویا را بیش از پیش عضلانی جلوه میدهد؛ با اینکه رینگهای پنجپره دوبل 17 اینچی آن زیاد جالب به نظر نمیآیند و شاید اگر با سایز بزرگتر جایگزین میشد، زیباتر جلوه میداد. رکاب و دستگیرههای استیل به همراه نوشته لیمیتد در ستون C از دیگر نقاط نمای جانب خودرو محسوب میشود. اما هویت ژاپنی خودرو را میتوان در نمای عقب آن رویت کرد؛ جایی که چراغهای چندضلعی آن به همراه نحوه قرارگرفتن اجزای مختلف بدنه این موضوع را تایید میکند. در کل در طراحی خارجی سکویا سعی شده تا خودرو بزرگ و عضلانی جلوه کند و حاصل کار گودزیلایی اخم کرده و گارد گرفته شده است.
حس امنیت و آرامش
سوار بر قلعه متحرک تویوتا میشویم. احساس تسلط اولین حسی است که بعد سوارشدن بر خودرو جلب نظر میکند. صندلیهای بزرگ و راحت چرمی سکویا که به رنگ کرم هستند، راحتی بی حد و حصری را به ارمغان میآورند و بدن را به خوبی در خود جای میدهند. فرمان چهارشاخه با غربیلک چرمی که دکمههای مدیا پلیر و کروز کنترل و تلفن را روی خود دارد، خوشدستتر از آن چیزی است که فکرش را میکردیم. پشت فرمان 5 پیستون با اندازههای متفاوت خودنمایی میکنند که کیلومترشمار، دورشمار موتور، وضعیت باک بنزین، دما و میزان روغن موتور و... را نشان میدهند. استفاده از اشکال مستطیلی بیش از حد در کابین کسلکننده است. با اینکه در چند مورد سعی شده تا با استفاده از اشکال گرد این مورد برطرف شود ولی تاثیر بسزایی نداشته است و فضایی خشک و سرسخت را برای شما تداعی میکند که دکمهها، ورودیهای هوا و نوع طراحی کنسول بیانگر این موضوع است. سیستم صوتی حرفهای این خودرو با برند جیبیال و با 14 بلندگو صدایی با کیفیت بالا و بی نظیر را فراهم میکند که نه تنها برای رانندگی لذتبخش است بلکه در مهمانیهای کوچک در فضای آزاد نیز از آن میتوان به عنوان سیستم صوتی استفاد ه کرد. کنسول از جنس پلاستیک فشرده است ولی کیفیت بالای مونتاژ جایی برای شکوه و گلایه نمیگذارد. در کل کابین تویوتا سکویا بزرگ و جادار است و ارتفاع بالای خودرو به همراه 8 صندلی نرم آن حتی در ردیفهای عقب راحتی را به همراه دارد و برای سفرهای طولانی مدت مناسب است. آرامش خاصی که در کابین خودرو به سرنشینان دست میدهد نگارنده در هیچ خودرویی تجربه نکرده بود. شاید دلیل آن نوع رنگآمیزی کابین باشد که در عین سادگی، هوشمندانه طراحی و ارائه شده است.
غول پراشتها
این خودرو 2.5 تنی باید دارای پیشرانهای قوی باشد تا در مقابل رقبا حرفی برای گفتن داشته باشد. پیشرانه مورد استفاده در این خودرو یک موتور 8سیلندر وی شکل با زاویه 90 درجه و حجم 5.7 لیتر است که قادر به تولید 381 اسب بخار قدرت در دور موتور 5600 دور در دقیقه و حداکثر گشتاورش 543 نیوتن متر در دور موتور 3600 دور در دقیقه است. به گفته کمپانی سازنده این خودرو با کمک جعبه دنده 6سرعته اتوماتیک خود در عرض 7.2 ثانیه از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر در ساعت میرسد و بیشینه سرعتش 180 کیلومتر در ساعت، اما همانند ظاهرش دارای مصرف سوختی آمریکایی است ! این اتومبیل در هر 100 کیلومتر در داخل شهر 17.1 لیتر بنزین میبلعد و در بزرگراه نیز در هر 100 کیلومتر 12.6 لیتر مصرف میکند. سکویا به جز موتور 5.7 لیتری یک موتور 4.6 لیتری 8 سیلندر هم دارد که آن هم توان تولید 276 اسب بخار قدرت را دارد که برای خودرویی با این ابعاد چندان مناسب نیست. حال باید دید سکویا با موتور 5.7 لیتری و طول، عرض و ارتفاع 5210، 2027 و 1956 میلیمتر و وزن 2605 کیلوگرم در آزمایش رانندگی چگونه عمل میکند.
سکویا؛ غول رامشده
اصولا رانندگی با چنین خودروهایی در شهر دردسرساز است و مشکلاتی اعم از جای پارک، حرکت در ترافیکهای سنگین، مصرف سوخت بالا و... گریبانگیر مالکانشان است. حال به سراغ تویوتا سکویا میرویم تا تجربهای دیگر با خودروهای شاسی بلند فول سایز را داشته باشیم.
در زمان استارت موتور 5.7 لیتری خودرو با صدایی مهیب روشن میشود. پس از شروع به حرکت دیگر خبری از این صدا نیست حتی در دورهای بالای موتور نیز صدای خاصی به گوش نمیرسد که این یکی از ویژگیهای خاص خودروهای ژاپنی است. خودرو نرمی اتومبیلهای سدان را ندارد ولی به لطف سیستم مستقل تعلیقش در عقب خودرو نرمی مثال زدنی را به همراه دارد.
قد و قواره بلند خودرو کمک شایانی به عبور از مسیرهای ناهموار میکند اما با توجه به قدرت بسیار زیاد موتور، شما را در مسیرهای آسفالته کمی به دردسر خواهد انداخت که کنترل خودرو را کمی سخت میکند که این مشکل در مدلهای پریمیوم (مورد تست ما نیست) با سیستم تعلیق قابل تنظیم کمی مرتفع شده است. بیصدابودن آن آرامش را برای سرنشینان به همراه دارد. شتاب قابل توجهش نیز دور از انتظار و در روز آزمایش صفر تا صد 9.5 ثانیه را ثبت کرد به همراه حداکثر سرعت 150 کیلومتر در ساعت. ترمزهای اتومبیل فوقالعاده عمل میکنند و به راحتی خودرو را در سرعتهای بالا متوقف میکنند و بنا به تستهای سایت معتبر ادموند، این خودرو کوتاهترین مسافت ترمزگیری را به خود اختصاص داده است. اما پس از ساعتی سواری در جادههای آرام وارد شهر میشویم تا از سختی کار مطلع شویم. در همین اول کار با ترافیک نهچندان سنگینی روبهرو میشویم که داشتن نقاط کور زیاد خود را نمایان میکنند و رانندگی در ترافیک را دشوار میسازند. پس از رهایی از ترافیک دنبال مکان پارک مناسبی میگردیم تا خودرو را پارک کرده و به صرف ناهار برویم که متاسفانه پس از 10 دقیقه گشتزدن جای پارک 5.5 متری پیدا نکردیم و به ناچار خودرو را برای نیم ساعت روی پل و در محل عبور عابر پیاده گذاشتیم. اینجا بود که فهمیدیم خودروهای هاچبک با مصرف کم برای چه ساخته میشوند. البته ناگفته نماند قابلیتهای حرکتی بالای این خودرو در مقابل مصرف سوخت بالا، نقاط کور زیاد و ابعاد بزرگ بدنه زیاد چنگی به دل نمیزند! شاید دلیل اصلی کاهش فروش اینگونه خودروها همین باشد.
در پایان جا دارد از شرکت استقلال تجارت ارس و دوست خوبم آقای حامد یزدانی که خودروی مورد بحث را در اختیار گروه تست و آزمایش هفته نامه خودرو امروز قرار دادند، تشکر و قدردانی کنیم.