به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از صداوسیما، نخستین مصوبه برای جلوگیری از تبخیر بنزین در سال 1387 کلید خورد، اما در مرداد 1399 با اصلاح ماده 16 قانون هوای پاک عملیاتی شد.

بر اساس این مصوبه شرکت پخش فرآورده‌های نفتی و جایگاه داران ملزم به اجرای طرح کهاب یا همان (کاهش، هدایت، انتقال و بازیافت بخارات بنزین) ظرف 2 سال شدند.

آقای جلیل سالاری، مدیر عامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی می‌گوید: قرار است در مجاری عرضه سوخت جایگاه‌های سوخت جدید ملزم به تجهیز طرح کهاب شدند و در انبار‌ها هم از فرایند ویژه استفاده می‌شود.

به گفته مدیر مهندسی و طرح‌های شرکت پخش فرآورده‌های نفتی از 30 انبار سوخت تا کنون 8 انبار و از 6 هزار ناوگان حمل سوخت 5 هزار نفتکش به تجهیزات طرح کهاب مجهز شدند.

آقای کاووس سامانی همچنین گفت: از 4200 جایگاه فقط 350 جایگاه طرح کهاب را بطور کامل اجرا کرده اند. اما چرا جایگاه‌های سوخت هنوز موفق به اجرای کامل طرح کهاب نشده اند؟

وی می‌گوید: در سال‌های گذشته همه جایگاه‌های سوخت دولتی بودند، اما چند وقتی است که بسیاری از جایگاه‌ها خصوصی شده اند شاید این خصوصی شدن و تجهیز این جایگاه شرکت پخش مسئولیتی جز تسهیل گری ندارد.

 جلیل سالاری می‌گوید: برای اجرای این طرح باید تامین مالی شود؛ که منابع مالی برای این طرح دیده نشده بود.

سخنگوی صنف جایگاه داران دلیل اجرا نشدن این طرح را اینطور بیان می‌کند: در این مصوبه جایگاه داران اختیاری ندارند، پول ندارند و استانداردی هم برایش در نظر گرفته نشده است.

به گفته داریوش گلعلی زاده، سرپرست مرکز ملی هوا روزانه 300 هزار لیتر بنزین به دلیل اجرا نشدن کامل طرح کهاب تبخیر می‌شود که این نه فقط خسارت روزانه حداقل 5 میلیارد تومانی را بدنبال دارد بلکه ترکیبات خطرناکی هم تولید می‌کند که برای سلامتی انسان بسیار خطرناک و سرطانز است.

محمد رضا اکبری کارشناس سوخت هم می‌گوید: برای حل مسئله باید موضوع مالی بین شرکت پخش فرآورده‌های نفتی و جایگاه داران برطرف شود.