به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در سالهای پیش از دهه 1970 اجناس ژاپنی نیز کیفیت چندان مطلوب و آوازه عالمگیری نداشته و کپی‌کاری و مهندسی معکوس از سرمشق‌های تقریبا ثابت صنایع مختلف این کشور( از جمله خودروسازی) به شمار می‌رفت. در کنار تلاش برای دستیابی به روش‌ها و تکنولوژی های نوین ساخت و تولید و ارتقا کیفیت، وقوع بحران نفتی (و تاثیرات آن بر اقتصاد جهانی و بازار خودرو) در دهه های 1970 و 1980 فرصتی استثنایی و طلایی را برای خودروسازان ژاپنی فراهم آورد تا جایگاه خود را در بازارهای بین‌المللی( از جمله ایالات متحده) تثبیت کنند. اکنون گرایش روزافزون به استفاده از خودروهای الکتریکی ( که از آن بعنوان "انقلاب الکتریکی" نیز یاد می‌شود)، این فرصت طلایی را در اختیار خودروسازان چینی قرار داده تا به مرور خود را در صفوف خودروسازان پیشرو و نامدار جای دهند و اعتباری برای خود کسب کنند.

بگذارید مثالی بزنیم؛ در سه ماهه اول سال جاری میلادی، نسخه الکتریکی کراس‌اوور کامپکت ام‌جی یعنی ZS EV پس از تسلا مدل 3 و نیسان لیف، توانست رتبه سوم در بین پرفروش‌ترین خودروهای الکتریکی بازار بریتانیا را از آن خود کند. از زمانی که در سال 2005 برند ام‌جی تحت تملک گروه سایک موتورز چین قرار گرفت تا همین چندی پیش، ام‌جی هرگز نتوانسته بود به سطحی از موفقیت و استقبال عمومی دست یابد که مایه دلگرمی و امیدواری مدیران سایک برای حضور در سایر بازارهای مهم اروپایی را فراهم آورد اما معرفی نسخه الکتریکی ZS با برد پیمایش قابل‌توجه و قیمتی رقابتی، بازی را بالاخره به نفع سایک و ام‌جی تغییر می‌دهد؛ بطوریکه ام‌جی در حال حاضر علاوه بر بریتانیا در بازارهایی نظیر نروژ، هلند، ایتالیا و فرانسه نیز ماشین می‌فروشد. این دقیقا همان فرصت فوق‌العاده‌ای است که در موردش صحبت شد(مدیر بازاریابی ام‌جی بریتانیا در مصاحبه با وبسایت اتوموتیو نیوز صراحتا می‌گوید اگر بخاطر بازار خودروهای الکتریکی نبود، چنین موفقیتی بسیار صعب‌الوصول بود).

موفقیت نسخه الکتریکی ام‌جی ZS در بازار بریتانیا سایک‌موتورز را ترغیب کرده تا ساخته‌های الکتریکی سایر زیرمجموعه‌های خود را نیز تحت برند ام‌جی در بازار اروپا عرضه کند. در همین راستا به تازگی و با توجه به محبوبیت خودروهای استیشن در بازار اروپا و گزینه‌های تمام‌الکتریکی بسیار محدود حاضر در این سگمنت، نسخه الکتریکی Roewe Ei5 تحت نام  « 5SW EV» توسط MG در بریتانیا  معرفی و عرضه شده است.

خودروسازان چینی از تجربه‌های تلخ و ناموفق گذشته نیز عبرت گرفته‌اند( همانند نتایج خجالت‌آور تست تصادف بریلیانس BS6 در سال 2007 یا ناکامی برند نوپای کوروس در جذب مشتریان اروپایی) و اینبار نمی‌خواهند این فرصت استثنایی را هدر داده و به بخت و اقبال خود پشت پا بزنند. بی‌وای‌دی که عمده شهرتش در قاره اروپا را مدیون اتوبوس‌های الکتریکی است (BYD ادعا میکند تابحال بیشتر از 1300 دستگاه از این اتوبوس‌ها را در سراسر قاره سبز به فروش رسانده‌است) بین سالهای 2012 تا 2014 با تلاش برای ورود خودرو تمام‌الکتریکی E6 به ناوگان تاکسی شهرهایی همچون لندن و بروکسل، سعی داشت تا در بخش خودروهای سبک تمام الکتریکی نیز نام خود را در اروپا مطرح کند. حالا BYD وعده داده که تا اواخر سال جاری میلادی و با شاسی‌بلند میدسایز تانگ EV، به بازار اروپا بازخواهد گشت و در گام اول این خودرو را در بازار نروژ عرضه خواهد کرد؛ بازاری که خودروهای دوستدار محیط زیست حکمران بلامنازع آن هستند و Tang با توجه به استایل جذاب و مشخصات فنی مطلوبش بعنوان جایگزینی ارزان‌قیمت‌تر برای آئودی e-tron (که اتفاقا در زمره پرفروش‌ترین‌های بازار خودرو نروژ نیز قرار دارد) می‌تواند به موفقیت امیدوار باشد.

BYD چندی پیش سدان الکتریکی بزرگ و لوکس Han را نیز بعنوان رقیبی مدعی و خوش‌قیمت برای تسلا مدل S معرفی و روانه بازار کرد (قیمت پایه Han کمتر از 40 هزار دلار است) که از ظواهر و مشخصاتش اینطور بنظر میرسد که با رویکردی مبنی بر حضوری جدی در بازارهای بین‌المللی طراحی و توسعه یافته است. البته مدتی می‌شود که BYD راهش را به بازار ایالات متحده نیز گشوده است اما فعلا با محصولاتی نظیر اتوبوس‌های برقی و کامیون‌های حمل زباله تمام‌الکتریکی( فراموش نکنید که وارن بافت، سرمایه‌گذار سرشناس آمریکایی، حدود 25 درصد سهام BYD را در اختیار دارد). BYD که یکی از بزرگترین سازندگان باتری‌های الکتریکی در جهان نیز به شمار می‌رود، حدود یکسال پیش قراردادی را با تویوتا به منظور سرمایه‌گذاری مشترک و همکاری در عرصه طراحی و ساخت خودروهای تمام الکتریکی به امضا رساند. با اینحال شور و اشتیاق برای حضور در بازار اروپا تنها محدود به غولهایی همچون سایک و BYD نمی‌شود(از بایک موتورز نیز نباید غافل بود که مدیرعامل آن از معرفی برندی الکتریکی به نام Arcfox در بازار اروپا خبر داده بود) چرا که استارت-اپ های مطرح چینی فعال در عرصه ساخت خودروهای الکتریکی نظیر Byton و Nio نیز وعده معرفی و عرضه رسمی محصولات خود در چندین کشور اروپایی را تا سال 2021 داده‌اند.

در این بین جیلی (و مالک زیرک و جاه‌طلب آن یعنی لی‌شوفو) که مالکیت ولوو را در اختیار دارد نیز با ابزار و نقشه‌های متفاوتی در اندیشه سهم‌خواهی و ترقی است.

نویسنده: علی کریمی