به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایرنا ،  اخیرا وزیر صنعت در تکلیفی به یکی از شرکت‌های خودروساز اعلام کرده است که تا پایان سال جاری 3 محصول جدید وارد بازار کند اما با این حجم تعهدات معوق و خودروهای ناقص این هدف قابل اجرا است؟

«ایران خودرو مکلف به تولید و عرضه سه محصول جدید تا پایان سال جاری است» این صحبت رضا رحمانی وزیر صنعت در بازدید خود از شرکت ایران خودرو در اوایل شهریورماه است. دستور وزیر صنعت مبنی بر تکلیف این شرکت به تولید و عرضه 3 محصول جدید آن هم تا پایان سال جاری با ابهامات بی‌شماری همراه است. اگر بخواهیم یک بررسی دقیق از وضعیت فعلی این شرکت خودروسازی داشته باشیم باید بگوییم که در حال حاضر این شرکت حدود 70 هزار خودروی ناقص کف کارخانه دارد و طبق وعده‌ها باید ابتدا این مقدار از خودروهای ناقص را تکمیل و به مشتریان تحویل دهد. از سوی دیگر میزان بدهی این شرکت خودروساز به قطعه‌سازان نیز مسئله مهمی است که باید به آن پرداخته شود. بنابراین در چنین شرایطی ورود 3 خودرو جدید در مدت زمان اعلام شده دشوار به نظر می‌آید. این درحالی است که برخی از صاحب‌نظران بر این باورند که خودروسازان باید در ابتدا مشکلات و بدهی‌های خود را حل کنند و پس از آن به سمت تولید جدید رو بیاورند. اما در مقابل برخی از فعالان صنعت خودرو معتقدند چنین طرح‌هایی با وجود مشکلاتی که در این صنعت وجود دارد قابل اجرا خواهد بود و خودروسازان می‌توانند با این روش کمی از رضایت مشتریان خود را جلب کنند. در این میان باید منتظر ماند و دید که این وعده‌ها به مرحله اجرا خواهند رسید و یا اینکه چنین اقداماتی در این مدت زمان کوتاه عملی است یا خیر؟

امیرحسن کاکایی، کارشناس صنعت خودرو با اشاره به خبر مبنی بر ورود 3 خودرو جدید به بازار تا پایان سال به «ابتکار» گفت: اخیرا خبری درخصوص ورود 3 خودرو جدید اعلام شده است. اما مسئله‌ای وجود دارد این است که ایران خودرو از قبل برنامه‌ای مشخص برای ورود خودرو دنا پلاس اتوماتیک، پژو 301 و پژو 207 با سقف شیشه‌ای داشته است. در این میان چند نکته وجود دارد که باید آنها را بررسی کرد. ابتدا باید اشاره کرد تعدادی از خودروسازان با سیاست‌هایی که اجرا می‌شود یا تعطیل شده‌اند و یا به سمت تعطیلی پیش می‌روند. این در حالی است که دو خودروساز ما که صنعتی هستند از سال‌های گذشته به دستور دولت و قوانینی که وجود داشت به سمت داخلی‌سازی برخی از قطعات خود رفتند. نتیجه این شد که در شرایط تحریم ما دارای توانایی‌های داخلی شویم، البته باید اشاره کرد این توانایی تمام قطعات را پوشش نمی‌دهد. به خصوص اگر در فضای رقابتی قرار گیریم و بخواهیم که با دنیا ارتباط داشته باشیم.