عصر خودرو -مرسدس بنز یک شرکت خودروساز کهنه کار محسوب می شود که از تاریخ ۲۸ ژوئن ۱۹۲۶ خودروهای خود را به بازار عرضه کرده است.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از باشگاه خبرنگاران ، مرسدس بنز، یکی از شرکتهای خودروسازی جهانی و کهنه کاری است که همه ساله خودروهای جذاب و شیکی را به بازار ارائه میدهد، اما این شرکت خودروسازی در دورههای گذشته خود نیز محصولات جالب و درخورشانی را نیز وارد بازار کرده است که امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به معرفی برخی از این محصولات بپردازد، پس پیشنهاد میکنیم این مطلب جذاب را از دست ندهید. (عکس ها ارتباطی با سال تولید ندارد.)
ریشههای تأسیس شرکت مرسدس بنز، به سال 1926 بازمیگردد، که در پی ادغام دو شرکت خودروساز آلمانی، یعنی بنز اند سی (تأسیس در 1883 توسط کارل بنز) و دایملر-موتورن-گیزلشافت (تأسیس در 1890 توسط گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ) دایملر-بنز راهاندازی شد.با تشکیل شرکت ادغامی، ضرورت استفاده از یک نام تجاری مشترک احساس میشد، چرا که در یک سو شرکت بنز آگ قرار داشت، که از سال 1883 تا هنگام تشکیل شرکت جدید، برای بیش از 40 سال، اتومبیلهایی با برند بنز تولید مینمود. در سوی دیگر، شرکت دایملر-موتورن-گیزلشافت (بهاختصار دیامجی) قرار داشت، که در سال 1890 توسط گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ راهاندازی شده بود.
این شرکت برای نخستین بار از موتورهای چهارزمانه و کاربراتور در اتومبیلهای خود استفاده نمود، ولی در پی درگذشت دایملر در سال 1900 و انعقاد قراردادی میان مایباخ و امیل جلینک، شرکت دیامجی، اتومبیلهای خود را با برند مرسدس (که از ابتدای نام دختر جلینک، یعنی مرسدس جلینک گرفته شده بود) عرضه میکرد.
از تاریخ 28 ژوئن 1926 خودروهای تولید شده توسط کارخانجات شرکت جدید، با برند مرسدس بنز به بازار عرضه گردید.
محصولاتی که مرسدس بنز تولید کرده است
دهه 1920
در اواخر دهه 1920 میلادی، مرسدس بنز پس از تثبیت خود در بازار خودرو، به عرصه مسابقات اتوموبیلرانی وارد شد، همچنین در ساخت مدلهای مخصوص و گرانقیمت، نیز مشهور شده بود. یکی از نمونههای بسیار خوب این دهه مدل مرسدس بنز اسالکا است، که در سال 1928 ساخته شد و در سال 1999 یکی از 26 نامزد برای عنوان اتومبیل قرن بود.موتور مرسدس بنز اسالکا شش سیلندر با حجم 7٫1 لیتر بود و میتوانست 197 اسب بخار قدرت تولید کند. اسالکا به سرعت به ماشینی محبوب در پیست مسابقات تبدیل شد، که نه تنها مرسدس بنز، بلکه تیمهای دیگر نیز از آن استفاده کردند. طبق اسناد مرسدس بنز، 33 دستگاه از این مدل بین سالهای 1928 تا 1932 ساخته شد، که بیش از نیمی از آنها برای مسابقات بود. در سال 2004 یکی از آنها به قیمت 7٫5 میلیون دلار در یک حراجی فروخته شد.
دهه 1930
در سال 1934 مرسدس بنز با دو مدل جدید، اما کاملاً متفاوت، رهسپار نمایشگاه خودروی برلین شد. مرسدس بنز 130 که اولین اتومبیلی بود، که بنز با موتور عقب تولید کرد و دیگری مدل مرسدس بنز 500کا، که بر پایه مدل اسالکا، برای جلب نظر خریداران ثروتمند ساخته شد، که با فروش شمار زیادی از این مدل، مرسدس بنز نیز در صف تولیدکنندگان خودروهای لوکس قرار گرفت.
جهان در دهه 1930 میلادی، هنوز سالها با بحران انرژی فاصله داشت، اما کم بودن تعداد جایگاههای سوخت، رانندگان را به میزان مصرف سوخت خودروهایشان، حساس کرده بود.
برای حل این مشکل، مرسدس بنز، در فوریه 1936 مدل مرسدس بنز 260دی را عرضه کرد، که اولین اتومبیل با موتور دیزل در جهان بود. حجم این موتور چهار سیلندر 2٫6 لیتر بود و 45 اسب بخار قدرت تولید میکرد. این ماشین میتوانست با یک باک، 500 کیلومتر حرکت کند. این مصرف کم ابتدا مورد توجه رانندگان تاکسی قرار گرفت. اما جذابیتش به این محدود نشد و ساخت آن آغازگر روندی در صنعت خودروسازی شد که تا امروز ادامه دارد.
دهه 1940
در طول دهه 1940 میلادی به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم، مرسدس بنز هیچ مدل جدیدی تولید نکرد.
دهه 1950
پس از جنگ جهانی دوم، مرسدس بنز 300 اولین اتومبیلی بود، که توسط این شرکت بهطور کامل طراحی و ساخته شد. این مدل پس از آنکه کنراد آدناور، اولین صدراعظم آلمان غربی از آن استفاده کرد، به آدناور مرسدس معروف شد.
امکانات لوکس این اتومبیل، بسیار جلوتر از زمانش بود. رادیو ساخت کارخانه بکر، سیستم تلفن موبایل ویاچاف، ماشین تایپ، میز تحریر، پرده و سقف شیشهای، از جمله این امکانات بود. از این سری مدلهای کوپه و کابریوله نیز ساخته شد.
این شرکت، در سال 1954 مدل مرسدس بنز 300اسال را تولید نمود. ایده ساخت این اتومبیل، با همفکری مکس هافمن، فروشنده اتومبیلهای خارجی، در ایالات متحده آمریکا، به نتیجه رسید و برخلاف رسم همیشگی، آن را به جای آلمان، در نمایشگاه خودروی نیویورک رونمایی کرد. مهمترین مشخصه این اتومبیل، درهای آن بود، که شبیه به بال پرندگان باز میشد. مرسدس بنز 300اسال با حداکثر سرعت 225 کیلومتر در ساعت، سریعترین ماشین زمان خود بود.
دو سال بعد، در 1956 مرسدس بنز 190اسال عرضه شد، که اگر چه از نظر فنی قابلیتهای 300اسال را نداشت، اما به همان اندازه پرطرفدار بود.
بین سالهای 1953 تا سال 1959، مرسدس بنز با عرضه سری دبلیو180 نسل تازهای از اتومبیل را ساخت، که به پونتون مشهور شد. مدلهای پونتون از نظر ظاهری کمتر به خودروهای قبل از جنگ، با گلگیرهای بزرگ جلو شباهت داشتند. بسیاری این مدل را جد بزرگ کلاسای مرسدس بنز مینامند.
دهه 1960
با آغاز دهه 1960، مرسدس بنز با فکر جایگزینی پونتون، که ایده آن از سدانهای دهه چهل آمریکایی گرفته شده بود، مدل مرسدس بنز دبلیو111 را طراحی کرد. این اتومبیل با توجه به سلیقه خریداران اروپایی و آمریکایی طراحی شد و در ساخت آن به ایمنی سرنشینان اهمیت بیشتری داده شد. پشت این مدل، به پیروی از مد روز، شبیه به دم ماهی بود. تا سال 1971 حدود سیصد و هفتاد هزار دستگاه از دبلیو111 فروخته شد.
مرسدس بنز همیشه نامی آشنا بین سران دولتها و ثروتمندان بودهاست، اما مدل مرسدس بنز 600، که در سال 1963 تولید شد، میان خودروهای لیموزین و لوکس از بقیه مشهورتر است. شاید یکی از دلایل این شهرت، کم بودن رقبای چنین محصولی در آن سالها بود. در حالی که تنها شرکتهای رولز-رویس موتور کارز، بنتلی و کادیلاک خودروهای کلاس لیموزین را تولید میکردند، مرسدس بنز 600 به سرعت به عنوان ماشین تشریفات جایش را باز کرد.
مرسدس بنز دبلیو113 در 1963 توسط پال براک طراحی شد، که تولید آن تا سال 1972 ادامه داشت. نیمی از 23 هزار دستگاهی که از این اتومبیل تولید شد، در آمریکا به فروش رفت و کمتر از پنج هزار دستگاه آن به کشورهای دیگر صادر گردید.
در اواسط دهه 1960 و در سال 1965 مدل مرسدس بنز کلاس-اس برای نخستین بار عرضه شد. آخرین خودروهای بنز که در دهه 1960 وارد بازار گردید، مدلهای مرسدس بنز دبلیو114 و مرسدس بنز سی111 بودند، که به ترتیب در سالهای 1968 و 1969 تولید شدند.
دهه 1970
در آوریل سال 1971 نسل تازهای از مدلهای اسال با کد مرسدس بنز آر107 و سی107 به بازار عرضه شد. هیئت مدیره مرسدس بنز برای تولید این خودرو به صورت رودستر تردید داشت. مهمترین بازار این محصول در آمریکا بود و مدیران بنز نگران بودند، که قوانین سختگیرانهای که برای ایمنی اتومبیلهای روباز در ایالات متحده آمریکا در حال تصویب بود، فروش این خودرو را مشکل کند.
اما سرانجام قرار شد با توجه بیشتر به ایمنی، این اتومبیل در کلاس رودستر ساخته شود و این امکان باشد، تا یک سقف فلزی نیز روی آن نصب شود. در این سری برای اولین بار از یک موتور 8 سیلندر استفاده شد.
این اتاق بنز، 18 سال تولید شد و بعد از سری جی، طولانیترین مدتی است، که یک مدل از مرسدس بنز تولید شدهاست. این شرکت تا سال 1989 شمار 240 هزار دستگاه از مدل مرسدس بنز آر107 و سی107 را بفروش رساند.
در سال 1978 مرسدس، نخستین مدل از خودروهای خود با موتور توربو دیزل را در قالب مدل مرسدس بنز دبلیو116 تولید و روانه بازار کرد. در سال 1979 این شرکت برای نخستین بار، دو مدل را در طول یک سال، بطور همزمان عرضه کرد، که عبارت بودند از: مرسدس بنز دبلیو126 و مرسدس بنز کلاس جی.
دهه 1980
در سال 1983، پس از 4 سال، که بنز هیچ مدل جدیدی را طراحی و عرضه نکرده بود، از سرانجام از سری مرسدس بنز دبلیو201 رونمایی نمود.
دهه 1980 بر خلاف 3 دهه پیش از آن، که 18 مدل جدید، طراحی و تولید شده بود، این شرکت تنها 3 مدل جدید را عرضه کرد. یک سال پس از عرضه سری دبلیو201، مرسدس بنز برای تبلیغ مدل کامپکت خود، بنام مرسدس بنز 190ای، سفارش ساخت یک موتور 2٫3 لیتری را، برای شرکت در مسابقات رالی، به شرکت بریتانیایی کازورث داد.
در همین زمان، شرکت آئودی، مدل آئودی کواترو را با سیستم چهار چرخ متحرک، به بازار فرستاد، که رقابت با آن مشکل بود. بنز تصمیم گرفت تا به جای رالی، مدل 190 را به مسابقات دیتیام بفرستد. در این مسابقات خودروهایی حق شرکت دارند، که در بازار خودرو عرضه شده باشند. این قانون مرسدس بنز را ناگزیر کرد، که ابتدا نمونهای از این مدل را رونمایی کند.
مرسدس بنز 190ای توانست 12 رکورد سرعت در مسافتهای طولانی را بنام خود ثبت نماید، که در پی آن، به سرعت به یک خودروی کلاسیک تبدیل شد.
موتور 12 سیلندر مرسدس آامگ بیشتر برای قدرت دادن به پاگانی زوندا مشهور است. اما این موتور پیش از آن که برای این خودروی سوپراسپرت در نظر گرفته شود، در سال 1989 برای استفاده در مدل مرسدس بنز اسال ساخته شده بود. خریداران مرسدس بنز در اواخر دهه 1980 میتوانستند مدل اسال خود را با 99 هزار مارک به آامگ داده تا این شرکت بزرگترین موتوری که تا آن زمان تولید کرده بود را، بر روی آن نصب کند. این موتور 7٫3 لیتری 12 سیلندر، 518 اسب بخار نیرو تولید میکرد، که سرعت خودرو، به 320 کیلومتر در ساعت میرسید.
دهه 1990
در دهه 1990 بار دیگر طراحی و تولید مدلهای مختلف مرسدس بنز، روندی صعودی گرفت. در سالهای 1990 و 91 به ترتیب مرسدس بنز دبلیو124 و مرسدس بنز دبلیو140 تولید شد، در 1993 مرسدس بنز کلاس-سی، در 1995 مرسدس بنز کلاس-اسال، در 1996 مرسدس بنز اسالکا و در 1997 مرسدس بنز کلاس ام یکی پس از دیگری رونمایی شدند.
مدیران مرسدس بنز در اواخر دهه 1990 تصمیم گرفتند، به رسم اولین سالهای فعالیت شرکت، اتومبیلهایی ارزانتر و کوچکتر بسازد، که در سال 1997 مرسدس بنز ردهای را به بازار عرضه کرد.
استفاده از موتور عرضی و دیفرانسیل جلو در یک مرسدس بنز، غیرعادی بود. کمی پس از عرضه این مدل، کلاس ای، در آزمایش تغییر ناگهانی مسیر، که توسط یک مجله سوئدی انجام میشد، واژگون گردید، که تبلیغات منفی زیادی را در پی داشت. مدیران وقت مرسدس بنز، ابتدا ایراد فنی این مدل را انکار کردند، ولی به سرعت با فراخواندن خودروهای فروخته شده، با نصب سیستم کنترل ایستایی اتوماتیک، مشکل را رفع نمودند. کلاس ای، در سالهای بعد به یکی از پرفروشترینهای این شرکت تبدیل شد.
دهه 2000
مرسدس بنز در سال 2004 پس از 7 سال که مدل جدیدی را معرفی نکرده بود، با مشارکت مک لارن، اقدام به تولید مرسدس بنز اسالآر مک لارن نمود. در اواخر همین سال، مدل دیگری بنام مرسدس بنز سیالاس نیز رونمایی شد.
دهه 2010
در سال 2010 این شرکت، برای جایگزینی مدل مرسدس بنز اسالآر، با الهام از مدل گالوینگ و با همکاری شرکت آامگ، مدل جدیدی به نام مرسدس بنز اسالاس ایامجی را تولید کرد، که شتاب صفر تا صد آن 3٫8 ثانیه و حداکثر سرعتش 317 کیلومتر در ساعت است.
آخرین مدل معرفی شده توسط این شرکت، مرسدس بنز کلاس-سیالای است، که نخستین بار در ژانویه 2013 در نمایشگاه بینالمللی خودرو آمریکای شمالی از آن رونمایی شد.
مدلهای کلاسیک
بنز پتنت-موتورواگن
در 29 ژانویه 1886، کارل بنز سه چرخهای را، که با موتور گازسوز حرکت میکرد، به شماره 37435 تحت نام بنز پتنت-موتورواگن در دفتر ثبت اختراعات آلمان، در شهر برلین ثبت کرد. همزمان کمتر از صد کیلومتر دورتر، گوتلیب دایملر در حال ساخت اولین ماشین چهار چرخ بود. منتقدان در ابتدا آیندهای برای ایده کالسکه بدون اسب متصور نبودند، اما نوآوری این دو نفر سنگ بنای تولید محصولی را بنا گذاشت، که امروز تصور زندگی بدون آن مشکل است.
بنز ولو
بنز ولو که در سال 1892 ساخته شد، اولین اتومبیل استانداردسازی شده در صنعت خودروسازی بود. کارل بنز این خودرو را سبک و محکم ساخت و هدفش آن بود که با قیمتی مناسب، تعداد بیشتری را صاحب کالسکه بدون اسب خود کند. بنز در سال 1894 تعداد 67 دستگاه و در 1895 شمار 134 دستگاه از بنز ولو را بفروش رساند. با این موفقیت، بنز در آستانه قرن بیستم جایگاهش را بهعنوان یک خودروساز بزرگ، تثبیت کرد. شاید اگر این مدل تا این حد موفق نبود، اکنون در بین تولیدکنندگان خودرو، نامی از بنز دیده نمیشد.
بنز بلیتزن
1909 برای بنز سال تاریخ سازی شد. بنز گرچه شهرت و اعتبار خوبی داشت، اما به شدت از سوی رقبایی که هر روز تعدادشان بیشتر میشد، تحت فشار بود و رفته رفته به این نتیجه میرسید، که تنها شهرتش برای تضمین فروش، کافی نیست. همزمان دیگر رقبای بنز به قدرت تبلیغاتی مسابقات اتوموبیلرانی پی برده بودند و با شرکت در این مسابقات، سهم بنز از بازار را تهدید میکردند. بنز در چند مسابقه شرکت کرده بود، اما مایل نبود از این جریان پیروی کند و ترجیح میداد، تا همچنان ماشینهای ارزانقیمت بسازد.
با این حال، جولیوس گانز، یکی از اعضای هیئت مدیره شرکت، پس از تحقیقاتش به این نتیجه رسید، که نمیتوان به مسابقات بیتوجه ماند و بنز تصمیم گرفت، یک خودروی اسپورت بسازد. بنز این ماشین را بلیتزن یا رعد و برق نامید. تنها شش دستگاه از بنز بلیتزن ساخته شد، که چهار دستگاه آن هنوز باقی است. این اتومبیل، با موتور 21٫5 لیتری خود 200 اسب بخار قدرت تولید میکرد و توانست رکورد سرعت 202٫7 کیلومتر در ساعت را به ثبت برساند. با این رکورد بنز سریعترین خودروی جهان را ساخته بود، که حتی از هواپیما و قطارهای زمان خود نیز سریعتر میرفت. رکورد بنز بلیتزن هشت سال پابرجا ماند و بنز به همین سرعت، به قهرمان بلامنازع مسابقات اتومبیلرانی تبدیل شد.
مرسدس بنز اساسکی
در اواخر دهه 1920 میلادی، مرسدس بنز پای ثابت مسابقات اتوموبیلرانی بود و در ساخت مدلهای مخصوص و گرانقیمت برای مشتریهایش نیز شهرتی به هم زده بود. یکی از نمونههای بسیار خوب این دهه مدل مرسدس بنز اساسکی است که در سال 1928 ساخته شد و در سال 1999 یکی از 26 نامزد برای عنوان ماشین قرن بود.
موتور مرسدس بنز اساسکی شش سیلندر با حجم 7٫1 لیتر بود و میتوانست 197 اسب بخار قدرت تولید کند. اساسکی به سرعت به ماشینی محبوب در پیست مسابقه تبدیل شد که نه تنها مرسدس بنز بلکه تیمهای دیگر هم از آن استفاده کردند. طبق اسناد مرسدس بنز، 33 دستگاه، از این مدل بین سالهای 1928 تا 1932 ساخته شد که بیش از نیمی از آنها برای مسابقه بود. تعداد زیادی از این مدل باقی نماندهاست و در سال 2004 یکی از آنها به قیمت هفت و نیم میلیون دلار در حراجی فروخته شد.
مرسدس بنز 130
مرسدس بنز با دو مدل جدید، اما کاملاً متفاوت، به نمایشگاه خودروی برلین در سال 1934 وارد شد. مدل مرسدس بنز 130 که اولین اتومبیلی بود، که بنز با موتور عقب تولید مینمود و دیگری مرسدس بنز 500کا بود.
مرسدس بنز 500کا
مرسدس بنز 500کا که با الهام از مدل مرسدس بنز اساسکی، برای جلب نظر خریداران ثروتمند ساخته شده بود، در سال 1934 در نمایشگاه اتومبیل برلین رونمایی شد. 500کا به جای مدل مرسدس بنز 380 به بازار میآمد، که یک سال قبل، معرفی شده بود، اما توجه خریداران را جلب نکرد. موتور مرسدس بنز 500کا هشت سیلندر سوپرشارژر با قدرت 160 اسب بخار بود. این ماشین به سرعت به مدل محبوب ثروتمندان تبدیل شد و با آن، مرسدس بنز دیگر سازنده خودروهای لوکس بود.
از جمله امکانات پیشرفته مرسدس بنز 500کا سیستم فنربندی مستقل آن بود که بنز پیشتر آن را در مدل 380 عرضه کرد. بنز 490 دستگاه از مدل مرسدس بنز 500کا با اتاقهای مختلف ساخت.
مرسدس بنز 260 دی
جهان در دهه 1930 میلادی هنوز سالها با بحران انرژی فاصله داشت، اما کم بودن تعداد جایگاههای سوخت رانندگان را به میزان مصرف سوخت ماشینشان حساس کرده بود. برای حل این مشکل، مرسدس بنز پنجاه سال پس از ساخت اولین اتومبیل، در فوریه 1936 مدل مرسدس بنز 260 دی را عرضه کرد که اولین ماشین با موتور دیزل در جهان بود. حجم این موتور چهار سیلندر 2٫6 لیتر بود و 45 اسب بخار قدرت تولید میکرد. این ماشین میتوانست با یک باک، پانصد کیلومتر حرکت کند. این مصرف کم ابتدا مورد توجه رانندگان تاکسی قرار گرفت. اما جذابیتش به این محدود نشد و ساخت آن آغازگر روندی در صنعت خودروسازی شد که تا امروز ادامه دارد.
مرسدس بنز 300اسال
مرسدس بنز زیباترین ماشینهایش را در دهه 1950 میلادی ساخت. از همه زیباتر، مدل مرسدس بنز 300اسال بود که در سال 1954 به بازار آمد. ایده ساخت این ماشین با همفکری مکس هافمن، فروشنده ماشینهای خارجی در ایالات متحده آمریکا به نتیجه رسید. در سالهای بعد از جنگ، آمریکا یکی از پررونقترین بازارهای خودروی جهان بود و مرسدس بنز هم با اینکه در مسابقات اتومبیلرانی حاضر بود، اما خودروی اسپورت مناسبی برای بازار نداشت.
به فاصله تنها پنج ماه، مرسدس بنز اولین دستگاه مرسدس بنز 300اسال را آماده کرد و برخلاف رسم همیشگی آن را به جای آلمان، در نمایشگاه خودروی نیویورک رونمایی کرد. مهمترین مشخصه این مدل، درهای آن بود که شبیه به بال پرندگان باز میشد. موتور سه لیتری آن نیز اولین موتور چهارزمانهای بود، که از سیستم تزریق سوخت مستقیم استفاده میکرد. مرسدس بنز 300اسال با حداکثر سرعت 225 کیلومتر در ساعت، سریعترین اتومبیل زمان خود بود.
مرسدس بنز 190اسال
یک سال پس از ارائه مدل مرسدس بنز 300اسال، مرسدس بنز 190اسال به بازار وارد شد، که اگر چه از نظر فنی قابلیتهای 300اسال را نداشت، اما به همان اندازه پرطرفدار شد.
پس از جنگ، این اولین خودرویی بود که مرسدس بنز بهطور کامل طراحی کرد و ساخت. موتور آن شش سیلندر با حجم سه لیتر بود و کلیه اتومبیلهای این مدل، دستساز و با سفارش مشتری ساخته میشد.
مرسدس بنز 180
بین سالهای 1954 تا سال 1959، مرسدس بنز با عرضه سری مرسدس بنز 180 نسل تازهای از ماشین را ساخت که به پونتون مشهور شد. ماشینهای پونتون از نظر ظاهری کمتر به ماشینهای قبل از جنگ، با گلگیرهای بزرگ جلو و بیشتر به ماشینهای امروزی شبیه بود. بسیاری این ماشین را جد بزرگ کلاسای مرسدس بنز مینامند. مرسدس بنز با عرضه این سری از ماشینها تلاش کرد تا در کلاسهایی ماشین بفروشد که کمتر لوکس بود.
مرسدس بنز دبلیو111
با نزدیک شدن به دهه 1960، مرسدس بنز با فکر جایگزینی پونتون، که ایده آن از سدانهای دهه چهل آمریکایی گرفته شده بود، نسل مرسدس بنز دبلیو111 را طراحی کرد. این خودرو با توجه به سلیقه خریداران اروپایی و آمریکایی طراحی گردید و در ساخت آن به ایمنی سرنشینان اهمیت بیشتری داده شد. پشت ماشین هم به پیروی از مد روز، شبیه به دم ماهی بود. اولین محصولات این سری در سال 1959 وارد بازار شد و مرسدس بنز بعداً مدلهای کوپه و کابریوله این مدل را با موتورهای قویتری ساخت. تا سال 1971 حدود سیصد و هفتاد هزار دستگاه از مدل دبلیو111 فروخته شد.
مروری بر محصولات کلاسیک مرسدس بنز
مرسدس بنز دبلیو108
موفقیت سری اسال مرسدس بنز، سبب شد این شرکت همزمان با مدل مرسدس بنز 600، سری مرسدس بنز دبلیو108 را نیز به بازار عرضه کند. این اتومبیل هم توسط پال براک طراحی شد و تولید آن تا سال 1972 ادامه داشت. نیمی از 23 هزار دستگاهی که از این مدل تولید شد، در آمریکا به فروش رفت و کمتر از پنج هزار دستگاه از آن، به کشورهای دیگر صادر شد. قابلیتهای فنی این اتومبیل چندان قابل توجه نبود، اما طرح زیبایش آن را به یکی از خودروهای کلاسیک مرسدس بنز، تبدیل کرد.
مرسدس بنز آر107 و سی107
در آوریل سال 1971 نسل تازهای از مدلهای اسال، با کد مرسدس بنز آر107 و سی107 به بازار عرضه شد. هیئت مدیره مرسدس بنز برای تولید این ماشین به صورت روداستر تردید داشت. مهمترین بازار این محصول در آمریکا بود و مدیران بنز نگران بودند که قوانین سختگیرانهای که برای ایمنی ماشینهای روباز در آمریکا در حال تصویب بود، فروش این ماشین را مشکل کند. آنها فکر میکردند که شاید بهتر باشد به جای ماشین روباز، مدلی با طرح تارگا (سقف نیمه باز) تولید شود.
اما سرانجام قرار شد با توجه بیشتر به ایمنی، این ماشین به همان صورت روداستر ساخته شود و این امکان باشد تا یک سقف فلزی هم روی آن نصب شود. در این سری برای اولین بار از یک موتور هشت سیلندر استفاده شد و طراحی زیبای آن و کم بودن ماشین روباز در بازار آمریکا، به سرعت پرفروشش کرد. ساخت مدل کوپه هم با تردیدهایی روبرو بود، اما بالاخره این مدل هم به بازار آمد.
این اتاق بنز هجده سال تولید شد و بعد از سری جی، طولانیترین مدتی است که یک مدل بنز تولید شدهاست. قویترین مدل این سری با موتور هشت سیلندر 5٫6 لیتری برای بازار آمریکا ساخته شد. شتاب این مدل 7٫7 ثانیه و حداکثر سرعتش 223 کیلومتر در ساعت بود.
مرسدس بنز در طول هجده سال نزدیک به دویست و چهل هزار دستگاه از این ماشین ساخت و دست آخر در سال 1989 آن را با نسل جدیدی از اسال عوض کرد.
مرسدس بنز دبلیو190
در سال 1983، یک سال پس از عرضه سری 201، مرسدس بنز برای تبلیغ مدل کامپکت خود از شرکت انگلیسی کازورث، خواست تا یک موتور 2٫3 لیتری برای مدل مرسدس بنز دبلیو190 بسازد و این ماشین را برای شرکت در مسابقات رالی آماده کند. در همین زمان، آئودی، مدل کواترو را با سیستم چهار چرخ متحرک به بازار فرستاد که رقابت با آن مشکل بود.
بنز تصمیم گرفت تا به جای رالی، 190 را به مسابقات دیتیام بفرستد. در این مسابقات ماشینهایی حق شرکت دارند که در بازار عرضه شده باشند. این قانون مرسدس بنز را ناگزیر کرد تا ابتدا نمونهای از ماشینش را به بازار عرضه کند که همان مدل 2٫3 مرسدس بنز دبلیو190 بود.
این ماشین توانست دوازده رکورد سرعت در مسافتهای طولانی را ثبت کند و به سرعت به یک خودروی کلاسیک تبدیل شد.
مرسدس بنز ردهای
مرسدس بنز در اوایل دهه 1990 تصمیم گرفت به رسم اولین سالهای فعالیت خود ماشینهایی ارزانتر و کوچکتر بسازد. این شرکت از دهه 1980 با کانسپت نافا (تولید 1982) و در دهه 1990 با کانسپت استادی ای، ساخت یک ماشین کوچک را بررسی کرده بود و بالاخره در سال 1997 مرسدس بنز ردهای را به بازار عرضه کرد.
استفاده از موتور عرضی و دیفرانسیل جلو در یک بنز غیرعادی بود. کمی پس از عرضه این ماشین، مرسدس بنز ردهای در آزمایش تغییر ناگهانی مسیر، که توسط یک مجله سوئدی انجام شد، چپ کرد که تبلیغات منفی زیادی در پی داشت.
مرسدس بنز ابتدا ایراد این مدل را انکار کرد، اما به سرعت با فراخواندن ماشینهای فروخته شده، با نصب سیستم کنترل ایستایی اتوماتیک مشکل را رفع کرد. مرسدس بنز ردهای در سالهای بعد به یکی از پرفروشترینهای این شرکت تبدیل شد. ماشینی که تجربه سواری مرسدس بنز را برای رانندگان بیشتری امکانپذیر کرد.
مرسدس بنز اسالآر مک لارن
در سال 2009 مرسدس بنز برای جایگزینی مدل مرسدس بنز اسالآر مک لارن از مدل افسانهای گالوینگ الهام گرفت و با همکاری مرسدس آامگ مدل جدیدی به نام مرسدس بنز اسالاس ایامجی ساخت که شتاب آن 3٫8 ثانیه و حداکثر سرعتش 317 کیلومتر در ساعت است.
ظاهر این ماشین از جلوی کشیده تا درهای گالوینگ و پشت سادهاش، همگی یادآور مدل مرسدس بنز 300اسال دهه 1950 است، اما اسالاس نشانی از مدلهای آینده بنز را هم با خود دارد و اولین ماشین از نسل تازه این شرکت است.