به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از روزنامه شهروند ،   یکی از این آمارها، تعداد تلفات و مصدومان ناشی از تصادفات رانندگی است. موضوعی که وضعیت آن در ایران اصلا خوشایند نیست. هرچند طی ١۰‌سال گذشته شاهد روند خوبی در کاهش این تلفات هستیم؛ به‌طوری که از حدود بیش از ٢٨‌هزار فوتی در‌سال ١٣٨٤، در‌سال ١٣٩٥، به حدود ١٦‌هزار فوتی رسیده‌ایم که معادل ١٢‌هزار کاهش تلفات است که معادل حدود ٤٣ کاهش است و اگر این تلفات را با تعداد خودروهای افزوده شده و نیز میزان جمعیت و تردد وسایل نقلیه در جاده‌های کشور مقایسه کنیم که در این مدت ١١‌سال بسیار افزایش یافته است. در این صورت می‌توانیم ادعا کنیم که میزان نسبی تلفات ناشی از حوادث رانندگی به حدود یک‌سوم ١۰‌سال پیش رسیده است، هرچند هنوز در سطح جهانی از نظر این شاخص وضع نامطلوبی داریم. با وجود این ارزیابی جزییات آمار مربوط، نکات مفیدی را در اختیار ما قرار می‌دهد.

١- تعداد تلفات
تعداد کل تلفات حوادث رانندگی در‌سال ١٣٩٥، به رقم ١٥٩٣٢ فوتی رسید که ٩/٣‌درصد کمتر از این آمار در‌سال ١٣٩٤ است. به عبارت دیگر، طی ‌سال ٩٥ از میزان تلفات سالانه حوادث رانندگی ٦٥٢نفر کاسته شده است.

٢- نوع جاده
تصادفات منجر به فوت در خیابان‌های درون‌شهری، جاده‌های برون‌شهری و روستایی رخ می‌دهد. حدود ٢٧‌درصد کل تلفات مربوط به تصادفات درون‌شهری است که در‌سال ١٣٩٥ نسبت به ‌سال ١٣٩٤، حدود ٢/٢‌درصد از میزان این تلفات کاسته شده است.
حدود ٦٥‌درصد تلفات نیز در جاده‌های برون‌شهری رخ می‌دهد که کاهش آنها در‌سال ١٣٩٥، بیشتر بوده و میزان تلفات در این جاده‌ها نسبت به ‌سال ١٣٩٤، حدود ٤‌درصد کاهش داشته است. ٧‌درصد تلفات نیز در جاده‌های روستایی رخ داده که با کاهش ٢/٧درصدی نسبت به ‌سال ١٣٩٤، بهترین عملکرد در این نوع جاده‌ها بوده است.

٣- مصدومان
برخلاف تلفات که روند کاهشی داشته است، تعداد مصدومان ناشی از حوادث رانندگی در‌سال ١٣٩٥، نسبت به‌ سال ١٣٩٤، حدود ٤/٦‌درصد افزایش یافته است و از رقم ٣١٣‌هزار نفر به ٣٣٣‌هزار نفر رسیده که رشد ٢۰‌هزار نفری در مصدومان ناشی از تصادفات را شاهدیم. اگر جزییات مصدومان و نوع مصدومیت آن قید می‌شد، بهتر می‌توانستیم قضاوت کنیم که چه تعداد از این مصدومان، به گروه معلولان و قطع نخاعی‌ها تعلق دارند که اثرات زیانبار آن کمتر از مرگ نیست. بالارفتن تعداد مصدومان نشان می‌دهد که از تعداد تصادفات کاسته نشده، بلکه رعایت برخی مقررات موجب کاهش تلفات شده است. مثل بستن کمربند ایمنی و کاهش تصادفات خودروها از روبه‌رو به یکدیگر که بدترین نوع تصادف از حیث میزان تلفات است.

تفاوت مصدومان برحسب جنسیت نشان می‌دهد که افزایش مصدومان مرد در‌سال ١٣٩٥ نسبت به سال ١٣٩٤، حدود ٧‌درصد بوده، درحالی که مصدومان زن در این‌ سال فقط ٥‌درصد بیشتر شده‌اند. این تفاوت در تعداد متوفیات نیز هست. درحالی که تلفات زنان درحوادث رانندگی در‌سال ١٣٩٥ نسبت به سال ١٣٩٤، ٣/٨‌درصد کاهش داشته است. این کاهش برای مردان فقط ٦/٢‌درصد است. به عبارت دیگر هم، تلفات زنان کاهش بیشتری داشته و هم مصدومان آنان با رشد کمتری رشد یافته است. به همین دلیل نسبت تلفات مردان به زنان در‌سال ١٣٩٥، حدود ٦/٣ برابر و نسبت مصدومان آنان ٦/٢ برابر است. در واقع احتمال مرگ‌ومیر مردان در تصادفات بیشتر از زنان است. یک علت مهم آن تردد بیشتر مردان و در موقعیت رانندگی قرارداشتن آنان است. با این حال، کاهش بیشتر در تلفات زنان می‌تواند ناشی از کاهش شدت تصادفات باشد که برای سرنشینان عقب خودرو که بیشتر زنان هستند، تبعات کمتری دارد.