فونیکسریمکسبهتام

آشنایی با عجیب ترین خطوط انتقال نیرو در خودروها؛

عجیب ترین سبک انتقال

عصر خودرو- در این مقاله به معرفی پیچیده ترین و عجیب ترین خطوط انتقال نیرویی که تاکنون روی یک خودرو ارائه و استفاده شده است می پردازیم.

عجیب ترین سبک انتقال
نسخه قابل چاپ
سه شنبه ۰۸ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۰:۳۵:۰۰

    به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو» این خودروها با عجیب ترین خطوط انتقال نیرو به شرح زیر می باشند:

    1- جیپ هاریکِین مفهومی – 4WD Layout

     

    جیپ هاریکین به عنوان مفهومی برتر جیپ در نمایشگاه بین المللی خودرو آمریکای شمالی سال 2005 در دیترویت رونمایی شد و از هر جهت تا به امروز همچنان یکی از خاصترین و عجیب ترین خودروهای جهان است. عجیب بودن آن نه فقط در خط انتقال نیروی علمی-تخیلی آن بلکه در جای جای خودرو دیده می شود. هاریکین (به معنای طوفان) از دو پیشرانه مستقل 5.7 لیتری 335 اسب بخاری یکی در جلو و یکی در عقب (قدرت مجموع 670 اسب بخار و گشتاور مجموع 1000 نیوتن متر) بهره می برد که از طریق سیستم انتقال نیرو و گیربکس نوینی بانام T-Box شاهکار شرکت میلن وُرکس (Millen Works) نیرو را از هر دو پیشرانه دریافت کرده و به صورت کاملا مستقل از طریق 4 میل گاردان و دیفرانسیل مجزا (یک دیفرانسیل به ازای هر چرخ) به زمین انتقال می دهد. این خودرو در هر چهار چرخ خاصیت فرمان پذیری مستقل دارد و از این رو میتواند درجا به دور خود بچرخد و یا همانند خرچنگ از بغل خزیده و به صورت جانبی حرکت کند. اجزای بدنه و شاسی از فیبرکربن و آلومینیوم ساخته شده و وزن نسبتا پایین 1750 کیلوگرمی را برای آن به ارمغان آورده. چیدمان انتقال نیرو هاریکین از نوع 4WD دائم و یا همان AWD بود که در نوع خود پیچیده ترین نوع این سیستم در جهان است. ویژگی های حرکتی و توان مانوردهی هاریکین در هیچ خودرو آفرود دیگری در جهان دیده نشده است. متاسفانه این طرح هزینه بردار تنها در حد یک نمونه تولیدی مفهومی باقی ماند.

     

    2- لامبورگینی میورا – RR Layout

     

    همانطور که پیشتر گفته شد چیدمان انتقال نیروی RR درست همانند چیدمان FF در خودروهای پیشرانه جلو و متحرک جلو است با این تفاوت که مجموعه پیشرانه و گیربکس بر محور عقب نصب شده باشد. تا اینجای کار نکته خاصی در خصوص ساختار چیدمان RR لامبورگینی میورا وجود ندارد اما نکته تعجب برانگیز آن بود که در این خودرو پیشرانه V12 به صورت عرضی بر محور عقب نصب شده بود؛ یعنی درست همانند خودروهای FF چون فولکس واگن گلف یا مینی کوپر. چیدمان RR با پیشرانه عرضی تا زمان ورود میورا به صنعت خودرو کاملا پدیدهای ناشناخته و نشدنی بود. دلیل جایگیری پیشرانه V12 آن هم به صورت عرضی بر محور عقب میورا حجم کم 3.9 لیتری پیشرانه و ابعاد کوچک بلوک سیلندر بود که این جایگیری را ممکن ساخت. فراری در پاسخ به شاهکار لامبورگینی و برتونه یعنی مدل میورا، مدل محبوب و مشهور تستاروسا را روانه بازار کرد که آن هم از ساختار RR بهره میبرد اما پیشرانه 12 سیلندر تخت آن به صورت طولی سوار بر گیربکس بر محور عقب نصب شده بود و هرچند که در زمره اولین تلاش های فراری در ساخت پیشرانه های تخت به شمار می آید اما در عین توانمندبودن ویژگی خاص بودن ساختار RR میورا را به همراه نداشت.

     

     

    3- سیزتا مورودر V16T – RMR Layout

     

    تا اوایل قرن 21، لامبورگینی میورا تقریبا عجیب ترین چیدمان را در خودروهای متحرک عقب به خود اختصاص داده بود تا اینکه پدیدهای دیگر از ایتالیا با نام سیزتا مورودر V16T به قلم طراح پرآوازه ایتالیایی یعنی مارچلو گاندینی، همان طراح توانمند خالق لامبورگینی میورا، کونتاش و دیابلو، به بازار جهانی معرفی شد. به دلیل اشتراک طراح و همچنین ریشه طراحی با دیابلو، سیزتا مورودر نیز ظاهری بسیار شبیه به دیابلو داشت با این تفاوت که برخی از المان های ظاهری چون چراغ های مخفی دوبل جلو، چراغ های عقب و برخی شکاف ها و خطوط بدنه با دیابلو تفاوت داشت. نکته قابل تامل و بسیار عجیب در چیدمان انتقال نیرو RMR سیزتا مورودر در پیشرانه بسیار بزرگ آن نهفته است که از اتصال طولی دو پیشرانه 90 درجه V8 لامبورگینی اوراکو به یکدیگر خلق شده بود. این پیشرانه V16 حجمی برابر با 6 لیتر و قدرت 560 اسب بخار داشت که این سیزتا را در 4.4 ثانیه به تندی 100 کیلومتر بر ساعت میرساند. گنجاندن پیشرانه ای V16 با آن پهنا در بخش عقبی سیزتا باعث شد این خودرو در عقب پهنای بسیار زیاد و نامتعارفی داشته باشد و از این رو یکی از عجیب ترینهای چیدمان RMR نام گیرد.

     

     

    4- فورد RS200 – RM4

     

    RS200 نام هیولای فورد در مسابقات رالی جهانی گروه B است که با دو پیشرانه 1.8 و 2.1 لیتری به تولید رسید و بین 350 اسب بخار در ضعیف ترین نمونه و 815 اسب بخار در قوی ترین نمونه قدرت داشت. این هیولای دودیفرانسیل با این ویژگی فنی میتوانست در طی کمی فراتر از 2 ثانیه به تندی 100 کیلومتر بر ساعت دست یابد. هنگامی که پای خط انتقال نیرو در میان است، سوال پیش می آید که RS200 از چه سیستم و چیدمان انتقال نیرویی برای این حجم از قدرت و گشتاور بهره میبرد؟ RS200 ویژه مسابقات WRC طراحی و ساخته شده بود و از این رو جدا از نسبت نیرو به وزن توازن وزنی و نقطه ثقل نیز از مهمترین ارکان طراحی این خودرو به شمار می آید. از این رو سیستم انتقال نیرو RS200 در نوع خود یکی از پیچیده ترین هاست. پیشرانه و گیربکس در این خودرو به صورت ترنساکسل همچون خودروهای چیدمان RMR بر محور عقب قرار گرفته اما دیفرانسیل مرکزی به منظور بهبود تقسیم وزنی و نقطه ثقل در وسط خودرو قرار گرفته است. از این رو 3 میلگاردان مجزا وظیفه انتقال نیرو را بر عهده دارند. یک میلگاردان نیرو را از گیربکس به دیفرانسیل مرکسی منتقل کرده و 2 میلگاردان دیگر نیرو را به دیفرانسل جلو و عقب ارسال می کنند. RS200 از دیدگاه پیچیدگی سیستم انتقال نیرو با داشتن یک میل گاردان اضافه تر، در مقیاس مقایسه یک سر و گردن بالاتر از نیسان GTR می ایستد.

    برچسب ها
    کرمان موتوراکستریم
    مطالب مرتبط