به  گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایسنا، در سقوط ایران140 که به کنار رفتن رییس سازمان هواپیمایی کشوری منجر شد و در برخورد دو قطار به یکدیگر که وزیر راه و شهرسازی را به استیضاح کشاند، کمتر از 100 ایرانی کشته شدند، هرچند این دو اتفاق تلخ، گزنده و فراموش نشدنی بودند و تمام مقامات دولتی بر لزوم پیگیری جدی دلایل این حادثه و مشخص شدن خاطیان و مقصران تاکید کرده اند اما آمارهای تلفات جاده ای نشان از آن دارد که در طول یک روز قربانیان جاده های ایران معادل تلفات هریک از این حادثه هاست.

با وجود آنکه در طول سال های گذشته روند تلفات جاده ای کاهش یافته اما هنوز در طول سال بیش از 14 هزار ایرانی در جاده های ایران کشته می شوند؛ آماری که فاجعه ای بزرگ است اما افکار عمومی ایران نسبت به آن بی تفاوت شده و واکنش ها به آن چندان جدی نیست.

هرچند تلاش شده با افزایش اهرم های نظارتی بر تخلفات رانندگی تعداد تصادفات کاهش یابد، با بهبود شرایط جاده ای ایمنی حرکت بالا رود و با بهبود کیفیت خودروها درصد جراحت کاهش یابد اما هنوز آنچه در جاده های ایران اتفاق می افتد فاصله ای جدی با استانداردهای جهانی دارد و این مسیر طولانی هنوز برای نزدیک شدن به اولویت ها باید از سد مشکلاتی بزرگ بگذرد.

هرچند آمارهای اقتصادی نشان می دهد در سال چند میلیارد دلار هزینه تصادفات و تلفات و رانندگی به ایران تحمیل می شود اما از دست رفتن افرادی چون افشین یداللهی در  تصادفی جاده ای هزینه ی معنوی بزرگی به وجود می آورد که شاید جبران آن دشوار و حتی غیر ممکن باشد. هزینه ای تکرار دوباره آن تاوان سنگین بی تفاوتی نسبت به حوادث جاده ای است.